หนทางสายกลางสู่ความหลุดพ้น : หน้า 32/59

32 SONWSSSSNINNU1 0 วิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมะ ที่พระพุทธเจ้าทรงแนะนำผู้มีบุญในสมัยนั้น เนื่อง จากว่าชีวิตของทุกๆ คนที่เกิดมาต่างมีความทุกข์ด้วยกันทั้งสิ้น และมีความ ปรารถนาที่จะแสวงหาหนทางพ้นทุกข์ ในสมัยก่อนที่พระพุทธองค์จะมาตรัสรู้ ได้มีวิธีแสวงหาความพ้นทุกข์ โดยเข้าใจว่าจะทำให้เข้าถึงความสุขอันเป็นอมตะอยู่ ๒ วิธี คือ 9. อัตตกิลมถานุโยค พวกที่ปฏิบัติตึงเกินไป ๒. กามสุขัลลิกานุโยค พวกนี้ก็หย่อนเกินไป พวกที่ตึงเกินไปมีความเห็นว่า ต้องทรมานตัว ทรมานกาย ทรมานใจ ให้ผู้มีอำนาจสูงสุด ซึ่งสมมติเรียกว่าพระผู้เป็นเจ้า ให้ท่านเห็นใจ สงสาร จะได้ช่วยให้พ้นทุกข์ จึงทรมานตัวเองให้ได้รับความลำบาก ทรมานทั้ง ร่างกายและจิตใจ อีกประเภทหนึ่งคือปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกระแสกิเลส ของโลก คิดว่าจะพ้นทุกข์ได้จะต้องแสวงหาความสนุกเพลิดเพลินในทางโลก มนุษย์ในยุคนั้นมีความเชื่อกันอย่างนี้ จนกระทั่งพระพุทธเจ้าของเรา ทรงอุบัติเกิดขึ้นในโลก ท่านได้ทรง ทดลองพิสูจน์ทั้ง ๒ วิธีการ แล้วทรงเห็นว่าไม่ใช่หนทางบรรลุผล ไม่มีพระผู้ เป็นเจ้าองค์ไหน ที่จะช่วยดลบันดาลให้พ้นทุกข์ได้ หรือการสนุกสนานเพลิดเพลิน ในทางโลก มันเป็นเพียงการกลบทุกข์เท่านั้นเอง ไม่ใช่แก้ทุกข์ หลังจากเลิก สนุกแล้ว ก็กลับมาทุกข์เหมือนเดิม เพราะฉะนั้นจึงไม่พ้นทุกข์ไปได้ ในที่ สุดทรงพบหนทางสายกลาง เป็นทางดำเนินของจิตเข้าไปสู่ความหลุดพ้นภายใน โดยตั้งต้น ณ กลางกายของมนุษย์ หนทางสายกลางที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบนี้ ถ้าปฏิบัติตามแล้วจะมี สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น คือ จักขุกรณี ธรรมจักขุจะเกิด ญาณกรณี ญาณเป็น เครื่องรู้ก็จะเกิด อุปสมายะ จะเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย อภิญญาย เป็นไปเพื่อให้ได้อภิญญา คือความรู้ยิ่งในทางพระพุทธศาสนา ยิ่งกว่าความรู้ ทั้งหลายในโลก เช่น มีหูทิพย์ ตาทิพย์ ระลึกชาติได้ รู้วาระจิต มีอิทธิฤทธิ์ แสดงฤทธิ์ได้ ทำอาสวะให้สิ้นได้ สัมโพธาย รู้พร้อมหมดทุกอย่าง รู้ได้รอบตัว นิพพานาย เพื่อพระนิพพาน นี่หนทางสายกลางของท่าน ถ้าปฏิบัติแล้วจะ ได้อย่างนี้