การมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร: บทเรียนจากพ่อค้าผ้า : หน้า 20/59

20 5 5 ม พ 5 : 5 5 5 1 1 1 1 1 1 การมีชีวิตอยู่เพื่ออะไรนั้น เป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องทำความเข้าใจให้ดี เราจะได้ไม่ประมาท เพราะในที่สุดแล้ว ทุกๆ ชีวิตจะต้องตาย หากมีสติ ระลึกได้ว่าชีวิตของเราดุจไม้ใกล้ฝั่ง ไม่รู้ว่าจะล้มในวันใด เวลาของชีวิตที่ เหลืออยู่ เราจะได้เร่งสร้างความดี ทำงานไปด้วย สร้างบุญไปด้วย ชีวิต จะได้ปลอดภัยมีที่พึ่ง เราไม่ทราบว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน เรากำหนด ความตายไม่ได้ ดีที่สุดคือเราควรรีบทำความเพียรเสียตั้งแต่วันนี้ ในสมัยพุทธกาล มีพ่อค้าท่านหนึ่ง มีอาชีพค้าขายผ้า มีผ้าหลาก หลายชนิดด้วยกัน วันหนึ่ง พ่อค้าท่านนี้บรรทุกผ้าเต็มเกวียน ๕๐๐ เล่ม เดินทางจากเมืองพาราณสี ไปยังเมืองสาวัตถี เพื่อทำการค้าตามปกติ เมื่อ เดินทางมาเรื่อยๆ จนถึงแม่น้ำสายหนึ่ง จึงหยุดที่ริมฝั่ง สั่งให้ลูกน้องพักเกวียน คืนนั้นเกิดฝนตกหนัก จนกระทั่งน้ำล้นตลิ่ง พ่อค้าคิดว่า เราเองก็เดินทางมาไกล ถ้าเดินทางต่อก็จะเสียเวลา ควรทำการค้าให้เรียบร้อยในที่แห่งนี้ ตลอดทั้งฤดูฝน ฤดูร้อน และฤดูหนาว เมื่อคิดดังนี้แล้ว จึงปักหลักอยู่ตรงนั้น ในขณะที่พ่อค้ากำลังขะมักเขม้นจัดแจงเตรียมการ งานของตัวเอง พระศาสดาเสด็จผ่านมา และทรงแย้มพระโอษฐ์ พระอานนท์ได้ทูลถามถึง เหตุ น พระศาสดาตรัสว่า “อานนท์ เธอเห็นพ่อค้าผู้มีทรัพย์คนนั้นหรือเปล่า” พระอานนท์ทูลตอบว่า “เห็นพระเจ้าข้า” พระศาสดาตรัสต่อไปว่า “พ่อค้านั้นไม่รู้ว่าอันตรายของชีวิตจักเกิดขึ้น แก่ตัวเอง ยังมีความคิดจะอยู่ในที่นี้ตลอดปีนี้ เพื่อค้าขาย” หรือ? " พระอานนท์ทูลถามว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อันตรายจักมีแก่เขา พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ใช่แล้ว อานนท์ พ่อค้านั้นจะมีชีวิตอยู่อีกเพียง ๗ วันเท่านั้น” พระอานนท์จึงทูลขออนุญาต ไปบอกแก่พ่อค้านั้น ด้วยการไปบิณฑบาต