ข้อความต้นฉบับในหน้า
พ 5 : 5 1 0 0 1 0 น า วิ สุ ท ธิ์ ( ห ล ว ง พ่ อ ร ม ม ม โ ย ) 41
ดังนั้น บุญจึงเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
เป็นเครื่องชำระใจให้บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งหลาย การสั่งสมบุญที่เต็มเปี่ยมดีแล้ว
จะทำให้เรามีความสุข สมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ แม้
กระทั่งการบรรลุมรรคผลนิพพาน ก็ต้องอาศัยบุญที่เราได้สั่งสมไว้ดีแล้วเช่นกัน
บุญจะเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแห่งบุญกุศล
เป็นแหล่งแห่งความสะอาดบริสุทธิ์ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จึงเป็นจุดที่สำคัญ
ที่เราควรจะเอาใจมาหยุดนิ่งตรงนี้ให้ดี หยุดกันให้ถูกส่วนทีเดียว
การจะฝึกใจให้หยุดนิ่งนั้น เราต้องฝึกอย่างค่อยเป็นค่อยไป ฝึกวาง
ใจของเราเบาๆ ไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฝึกให้ใจเราคุ้นอยู่กับศูนย์กลางกายในทุกๆ
อิริยาบถ ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน หลับตา ลืมตา ใหม่ๆ อาจจะยังไม่คุ้น เผลอสติ
ไปบ้างก็ไม่เป็นไร รู้ตัวเมื่อไรก็จรดใจลงไปที่ศูนย์กลางกาย ทำอย่างนี้ซ้ำแล้ว
ซ้ำอีก
ถูกส่วนเมื่อไรเราจะได้เห็นธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต
เจ้าทั้งหลาย ท่านได้บรรลุแล้วในกาลก่อน ดังนั้นขอให้เราประคองใจให้หยุด
ให้นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายกันให้ดี