การสร้างบุญและการฝึกใจให้หยุดนิ่ง รวมพระธรรมเทศนา 1  หน้า 41
หน้าที่ 41 / 59

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นว่าบุญนั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตและการบรรลุนิพพาน ซึ่งเกิดจากการฝึกใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 การสั่งสมบุญทำให้เรามีความสุขในรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติมากมาย การฝึกใจนั้นควรทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยการวางใจที่ศูนย์กลางกายในทุกอิริยาบถ แม้จะเกิดความไม่คุ้นเคย แต่การฝึกซ้ำๆ จะนำไปสู่การเห็นธรรมได้ในที่สุด

หัวข้อประเด็น

-บุญ
-การฝึกใจ
-ศูนย์กลางกาย
-การบรรลุนิพพาน
-การชำระใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พ 5 : 5 1 0 0 1 0 น า วิ สุ ท ธิ์ ( ห ล ว ง พ่ อ ร ม ม ม โ ย ) 41 ดังนั้น บุญจึงเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั้งโลกนี้และโลกหน้า เป็นเครื่องชำระใจให้บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งหลาย การสั่งสมบุญที่เต็มเปี่ยมดีแล้ว จะทำให้เรามีความสุข สมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ แม้ กระทั่งการบรรลุมรรคผลนิพพาน ก็ต้องอาศัยบุญที่เราได้สั่งสมไว้ดีแล้วเช่นกัน บุญจะเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแห่งบุญกุศล เป็นแหล่งแห่งความสะอาดบริสุทธิ์ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จึงเป็นจุดที่สำคัญ ที่เราควรจะเอาใจมาหยุดนิ่งตรงนี้ให้ดี หยุดกันให้ถูกส่วนทีเดียว การจะฝึกใจให้หยุดนิ่งนั้น เราต้องฝึกอย่างค่อยเป็นค่อยไป ฝึกวาง ใจของเราเบาๆ ไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฝึกให้ใจเราคุ้นอยู่กับศูนย์กลางกายในทุกๆ อิริยาบถ ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน หลับตา ลืมตา ใหม่ๆ อาจจะยังไม่คุ้น เผลอสติ ไปบ้างก็ไม่เป็นไร รู้ตัวเมื่อไรก็จรดใจลงไปที่ศูนย์กลางกาย ทำอย่างนี้ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ถูกส่วนเมื่อไรเราจะได้เห็นธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต เจ้าทั้งหลาย ท่านได้บรรลุแล้วในกาลก่อน ดังนั้นขอให้เราประคองใจให้หยุด ให้นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายกันให้ดี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More