การเข้าถึงธรรมและการฝึกใจให้หยุดนิ่ง : หน้า 26/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 26 คือความเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายย่อมคลายก๋าหนัด คลาย ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนภายนอก แล้วมุ่งเข้าสู่ความสงบ ภายใน คือใจหยุดใจนิ่งจนเข้าถึงตัวตนภายใน คือ กายธรรม ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันแท้จริง ที่เราควรเอาใจใส่ เพราะจะ เป็นหนทางไปสู่ความดับทุกข์ได้ในที่สุด เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราจึงไม่ควรประมาท ให้หมั่น ปฏิบัติธรรมกันอย่างสม่ำเสมอทุกๆ วัน อย่าได้ขาด ฝึกใจ ให้หยุดนิ่ง ให้ติดเป็นนิสัย ไม่ว่าจะมีภารกิจมากน้อยเพียงใด ก็ตาม เราจะไม่เอาภารกิจเหล่านั้นมาเป็นข้ออ้าง ทำให้ เราสูญเสียโอกาสในการเข้าถึงธรรม ให้ตั้งใจฝึกฝนใจให้ หยุดนิ่งตลอดเวลานะ ในที่สุดนี้ หลวงพ่อขออำนวยพร ขออาราธนาบารมี ธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ใน อายตนนิพพาน บารมีธรรมของพระปัจเจกพุทธเจ้า และ พระอรหันตเจ้าทั้งหลาย บารมีธรรมของพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชา ธรรมกาย จึงมาประมวลรวมกันเข้าที่ศูนย์กลางกาย ฐาน ที่ ๗ ของทุกๆ ท่าน ให้เป็นดวงบุญที่สว่างไสวยิ่งกว่าดวง อาทิตย์ยามเที่ยงวัน ให้ดวงบุญนี้ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ ดึงดูด