ความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมและการหยุดนิ่ง : หน้า 36/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 36 ก็มีดวงธรรมใสบริสุทธิ์แบบเดียวกัน วัดเส้นผ่าศูนย์กลาง เท่าหน้าตักของกายธรรม ธรรมกายหน้าตักเท่าใด ธรรม ดวงนั้นก็วัดเส้นผ่าศูนย์กลางได้เท่านั้น ดวงธรรมของกายธรรมเหล่านั้นแหละ เรียกว่า “ธรรม” นี่เป็นธรรมนอกภพออกไป ไม่ใช่ในภพ จึงได้ขยาย ส่วนออกไปเช่นนั้น ดวงธรรมนอกภพใหญ่โตมโหฬาร เป็น ดวงใสบริสุทธิ์ ใสเกินใส “ธรรม” นี้แหละเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง ถ้าไม่ได้ดวง ธรรมนี้ กายอื่นๆ ก็ไม่มีที่อาศัย กายมนุษย์ก็ไม่มี ดังนั้นดวงธรรมที่มีความละเอียดเข้าไปเรื่อยๆ นั่นแหละ เป็นทั้งเกาะเป็นทั้งที่พึ่ง พึ่งกันไปตามลำดับ มี “กาย” กับ “ธรรม” สองอย่างนี้เท่านั้นที่เป็น เกาะเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่ ที่พึ่งที่ระลึกที่เปรียบเสมือนเกาะนั้น อยู่ในกลางตัว เรานี่เอง เข้าถึงได้ด้วยวิธีการหยุดนิ่งเท่านั้น เว้นจากหยุด จากนิ่งแล้วเข้าถึงไม่ได้ คือแล่นเข้าไปถึงรัตนะทั้งสามไม่ได้ ต้องทำใจให้หยุดอยู่ในกลางกาย พอถูกส่วนถึงจะแล่นไป ถ้าไม่หยุดก็ไม่แล่นไป พอ ใจหยุดนิ่งก็แล่นออกจากกายหยาบ เคลื่อนเข้าไป จะมีความ