ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
72
จะให้ ควรเลือกของที่จะให้ว่าสมควรหรือไม่ โดยเลือกให้แต่
ของที่ดี ของที่ประณีต ของนั้นต้องได้มาด้วยความสุจริต
ถ้าให้ของดียิ่งกว่าที่ตนใช้ เวลาบุญส่งผลก็จะได้
ของที่ดีเลิศ
แต่อย่างน้อยก็ควรให้ของในระดับเดียวกับที่
ตนใช้อยู่ และต้องดูด้วยว่าจะให้กับใครทานนั้นจึงจะมีผลมาก
ถ้าให้กับผู้เป็นเนื้อนาบุญ ผลบุญย่อมเกิดขึ้นอย่าง
มหาศาล เหมือนชาวนาผู้ฉลาดในการทำนา ต้องคัดพันธุ์ข้าว
ที่ดี หว่านข้าวลงในนาดี มีน้ำมีปุ๋ยอุดมสมบูรณ์ เมื่อทำ
อย่างนี้เขาจึงจะได้รับผลผลิตที่คุ้มค่าต่อความเหนื่อยยาก
ดังเรื่องของเทพบุตรผู้ที่ฉลาดในการเลือกให้ทาน
ในสมัยหนึ่ง พระพุทธองค์ได้เสด็จโปรดพระพุทธ
มารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ขณะประทับ ณ บัณฑุ-
กัมพลศิลาอาสน์ ทรงมีพระรัศมีแผ่กว้างครอบคลุมหมู่เทวดา
ทั้งหลาย เทพบุตรพุทธมารดาเสด็จมาจากสวรรค์ชั้นดุสิต
ประทับในที่เบื้องขวาของพระพุทธองค์ อังกุรเทพบุตรนั่ง
อยู่ในที่ข้างซ้ายพร้อมกับอินทกเทพบุตร
แต่เมื่อเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ทยอยกันมาเฝ้า
พระพุทธองค์ อังกุรเทพบุตรต้อง ถอยห่างออกไปเรื่อยๆ
ถอยไปจนถึงท้ายสุดในที่ประชุมนั้น ไกลถึง ๑๒ โยชน์
ขณะที่อินทกเทพบุตรยังคงนั่งอยู่ในที่เดิมนั่นเอง