พระธรรมเทศนา ๒ โดย พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) : หน้า 65/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 65 ท่านอุปมาว่าเหมือนของในบ้านน่ะ เราจะต้องรู้ว่า ในบ้านนั้น มีตู้ มีโต๊ะ มีเตียง มีตั้ง มีบันไดอยู่ที่ตรงไหน ต้องให้เห็นทั่วถึงให้หมด สมัยก่อนเวลาหลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านถามธรรมะ เราต้องมองเข้าไปในกลางให้เห็นชัดทีเดียว ตอบผิดก็ไม่ได้ ท่านจะดุเอา คุณยายกลัวโดนดุ จึงพยายาม ที่จะฝึกฝนอบรมตนเอง หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านจะมีคำติดปากอยู่คำหนึ่งว่า “ไอ้ขี้ไต้” ท่านใช้คำนี้กับบุคคลที่ท่านต้องคอยจี้ไช ต้อง คอยกระตุ้นให้นั่งธรรมะ ให้ทำความละเอียดอยู่เสมอ คุณยายท่านคิดในใจว่า เราจะต้องไม่ให้หลวงพ่อ วัดปากนํ้าใช้คํานี้กับเราอย่างเด็ดขาด แล้วก็เป็นจริงอย่างนั้น จนกระทั่งหลวงพ่อวัดปากน้ำมรณภาพ ไม่เคยได้ใช้คำนี้ กับคุณยายเลย เหมือนม้าอาชาไนย ที่เห็นม้าตัวอื่นถูก สารถีเฆี่ยนตี เพราะทำไม่ถูกต้อง ม้าอาชาไนยเห็นแล้ว สามารถสอนตัวเองได้ ไม่ยอมให้ผิดพลาดอย่างนั้น ท่านทุ่มเทชีวิตจิตใจในการปฏิบัติธรรม เป็น บุคคลตัวอย่างที่รักธรรมะ รักวิชชาเป็นที่สุด สมัยนั้นเขานั่งธรรมะกันตลอด ๒๔ ชั่วโมง จะแบ่ง กันเป็นกะ กะละ 5 ชั่วโมง กลางวัน 5 ชั่วโมง กลางคืน 5 ชั่วโมง นั่งทำความบริสุทธิ์ แก้ไขสาเหตุแห่งความทุกข์