ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
(น่านั่งสมาธิ)
52
เราลองนึกย้อนหลังถึงวันมหาปีติ วันที่ 5 กันยายน
ที่ผ่านมา เราได้เห็นสิ่งอัศจรรย์ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เห็น
ดวงตะวันแก้วพร้อมๆ กันนับหมื่นคน ซึ่งปกติเราจะมองดู
ดวงอาทิตย์ด้วยตาเปล่าไม่ได้ แต่วันนั้นดูได้โดยไม่แสบตา
ดวงตะวันเหมือนถูกดูดหายไป แล้วมีดวงธรรมเหมือนดวง
แก้วใสๆ ปรากฏขึ้นมาแทนที่ดวงอาทิตย์ คล้ายดวงธรรม
ผุดซ้อนขึ้นมาเป็นดวงแก้วใสๆ เลื่อนเข้าเลื่อนออก เหมือน
การซูมภาพของกล้องถ่ายรูป ผุดเกิดขึ้นซ้อนๆ กัน ใสเกิน
ใส เย็นตาเย็นใจ เป็นดั่ง “ดวงธรรมตะวันแก้ว”
ครู่หนึ่งได้เกิดวงแหวนรอบนอกของดวงตะวันแก้ว
เปล่งฉัพพรรณรังสีออกมาเป็นแสงสี
หมุนวนไปทางขวา
ต่างๆ สดใสสวยงามยิ่งนัก เหมือนสีรุ้งเกิดขึ้นมาทีละสี
สุดท้ายก็เป็นรัศมีสีทองอร่ามทาบทาบนท้องฟ้า บนมหา
ธรรมกายเจดีย์ จนพวกเราต่างเป็นสีทองไปหมด สักครู่ก็
เห็นสีเหลืองทองปรากฏเป็นองค์หลวงพ่อวัดปากน้ำ เหมือน
ห่มจีวรสีทองอร่าม ค่อยๆ ขยายขึ้นจนเต็มองค์ ตะวันแก้ว
ลอยเด่นอยู่ในกลางกายของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ในที่สุด
น้ำตาแห่งความปลื้มปีติก็ได้เอ่อล้นออกมา ด้วยความศรัทธา
เลื่อมใส เชื่อมั่นในคุณของพระรัตนตรัยอย่างเปี่ยมล้น สุด
ที่จะพรรณนาได้หมดสิ้นทีเดียว