พระธรรมเทศนา ๒: การให้ทานและการละกิเลส : หน้า 81/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 81 เพื่อก๋าจัดกิเลสอาสวะที่ปนเป็นให้หมดไป (นำนั่งสมาธิ) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ใน อาทิตตสูตร ว่า “เมื่อเรือนถูกไฟไหม้ เจ้าของเรือนขนเอาสิ่งใด ออกไปได้ สิ่งนั้นย่อมเป็นประโยชน์แก่เขา ส่วนสิ่งใดที่ ขนออกไปไม่ได้ ย่อมถูกไฟไหม้ ฉันใด โลกคือหมู่สัตว์ อันชราและมรณะเผาแล้ว ก็ ฉันนั้น ควรนำาโภคทรัพย์สมบัติออก ด้วยการให้ทาน เพราะทานวัตถุที่บุคคลให้แล้ว ได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผล ส่วนที่ยังมิได้ให้ ย่อมไม่เป็นเหมือนเช่นนั้น โจรยังปล้น ไปได้ พระราชายังริบได้ ไฟยังไหม้ได้ หรือสูญหายได้ บุคคลจำต้องละร่างกาย พร้อมด้วยเครื่องอาศัย ผู้มีปัญญารู้ชัดดังนี้แล้ว ควรใช้สอยและให้ทาน” เมื่อบ้านเรือนถูกไฟไหม้ ถ้าเจ้าของบ้านรู้ว่าไม่มี ทางที่จะดับไฟได้ทันแล้ว ก็จะรีบขนทรัพย์สินออกจากกอง เพลิงให้ได้มากที่สุด เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในภายภาคหน้า เป็นทุนในการตั้งหลักปักฐานต่อไป ส่วนทรัพย์สมบัติอันใดที่ นำออกมาไม่ได้ ก็จะถูกไฟไหม้เป็นเถ้าถ่านไป