พระธรรมเทศนา : ทานบารมีและการสร้างบารมี รวมพระธรรมเทศนา 2 หน้า 41
หน้าที่ 41 / 99

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการสร้างบารมีผ่านทานบารมี โดยหลวงพ่อวัดปากน้ำได้สอนว่า ทานบารมีต้องไม่ขาด เพื่อจะสามารถสร้างบารมีอื่นๆ ได้อย่างสะดวก ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของการแบ่งปัน ในช่วงที่ยังขาดแคลนอาหาร หลวงพ่อได้แบ่งอาหารที่ได้มาให้กับสุนัขแม่ลูกอ่อน เป็นการสร้างมหาทานบารมี และอธิษฐานจิตเพื่อไม่ให้ขาดแคลนในอนาคต การกระทำนี้สะท้อนคุณค่าของความใจกว้างและความเมตตา ที่เป็นพื้นฐานสู่การบรรลุมรรคผลนิพพานในที่สุด.

หัวข้อประเด็น

-การสร้างบารมี
-ทานบารมี
-ความเมตตา
-การแบ่งปัน
-หลวงพ่อวัดปากน้ำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 41 ผลให้มีโภคทรัพย์สมบัติ อำนวยความสะดวกสบายให้ท่าน สร้างบารมีอย่างอื่นให้ยิ่งๆ ขึ้นไป จนกระทั่งบารมีทั้ง ๓๐ ทัศเต็มเปี่ยม สนับสนุนให้บรรลุมรรคผลนิพพานในที่สุด หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านเคยสอนเอา ไว้เสมอว่า “ทานบารมีนี้อย่าได้ขาด ถ้าหากขาดทานบารมี แล้วจะสร้างบารมีอย่างอื่น มันก็ไม่สะดวก” ท่านเองได้สร้างทานบารมีมาตั้งแต่บวช เมื่อบวช ใหม่ๆ ออกบิณฑบาต ท่านขาดแคลนเกี่ยวกับเรื่องอาหาร หวานคาว ไม่ค่อยมีคนมาใส่บาตร แต่ท่านก็ยังออกบิณฑ บาตไปตามปกติถึง ๓ วัน วันที่ ๓ ได้ข้าวมาปั้นหนึ่ง กับกล้วยผลหนึ่ง กลับ มาแล้วตั้งใจที่จะลงมือขบฉัน พอดีเหลือบไปเห็นสุนัขแม่ ลูกอ่อน ผอมโซทีเดียว ท่านก็คิดในใจว่า “มันคงหิวเช่น เดียวกับที่เรากำลังหิว” จึงแบ่งปันอาหารที่ได้มาในวันนั้น อย่างละครึ่ง ให้ข้าวไปครึ่งปั้น กล้วยครึ่งผล จากนั้นท่านได้อธิษฐานจิตว่า “ในวันนี้ เราก็ถึง ที่สุดแห่งความหิว สุนัขแม่ลูกอ่อนก็ถึงที่สุดในความหิว ที่สุดต่อที่สุดมาเจอกัน เราจึงได้สร้างมหาทานบารมี ขอ อานุภาพแห่งมหาทานบารมีนี้ ขอเราจงอย่าได้อดอยาก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More