ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
51
ทั้งหลาย สังโยชน์เบื้องต่ำเบื้องสูงหมดสิ้น คือตั้งแต่สักกาย
ทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตปรามาส ราคะ ปฏิฆะ รูปราคะ
อรูปราคะ มานะ อุทธัจจะ อวิชชา ละได้หมด สิ้นเชื้อไม่เหลือ
เศษ ตัดขาดเหมือนตาลยอดด้วน ไม่มีการงอกขึ้นมาอีก
ตัดกระแสตัณหาขาด ไม่มีกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา
หมดความทะยานอยากในกามภพ รูปภพ และอรูปภพ ไม่มี
กิเลสเครื่องร้อยรัด ปลดพันธนาการของชีวิตได้แล้ว จิตอยู่
ในกระแสพระนิพพาน มีพระนิพพานเป็นอารมณ์ จิตเป็น
อิสระอย่างแท้จริง ได้เข้าถึงจุดหมายปลายทางของชีวิต
คือบรรลุพระนิพพานนั่นเอง
ก่อนที่จะดำเนินจิตเข้าสู่ภายใน เพื่อไปสู่จุดหมาย
ปลายทางนั้น ในเบื้องต้นเราต้องชำระศีลให้บริสุทธิ์ เพราะ
ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้ง เป็นบ่อเกิดแห่งคุณความดีทั้งหลาย
และเป็นประธานแห่งธรรมทั้งปวง ถ้าศีลของเราบริสุทธิ์
จะเป็นเหตุให้สมาธิตั้งมั่น เมื่อสมาธิตั้งมั่นดีแล้ว ย่อมก่อให้
เกิดปัญญา เมื่อปัญญาเกิดขึ้นแล้ว ก็จะรู้เห็นไปตามความเป็น
จริง สามารถก๋าจัดอาสวะกิเลสทั้งหลายให้หมดสิ้นไปได้ ดัง
นั้น ศีล สมาธิ ปัญญา หรือไตรสิกขานี้จึงเป็นหลักที่สำคัญ
ยิ่งของการศึกษากิจในทางพระพุทธศาสนา พวกเราควรทำ
ความเข้าใจให้ถ่องแท้ เพื่อจะได้นำไปปฏิบัติให้ถูกต้องตรง
ตามพุทธประสงค์ต่อไป