พระธรรมเทศนา ๒ ของพระราชภาวนาวิสุทธิ์ : หน้า 71/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 71 เมื่อเราเจริญภาวนาจนกระทั่งใจหยุดนิ่งหยั่งลง ศูนย์กลางกาย อันเป็นแหล่งแห่งความสะอาดบริสุทธิ์ใจของ เราจะผ่องใส เป็นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งมวล และยังช่วยให้เราสามารถรอดพ้นจากภัยทั้งหลาย ไม่ว่า จะเป็นภัยในอบาย หรือภัยในสังสารวัฏ สิ่งเหล่านี้เป็น อานิสงส์ของการเจริญสมาธิภาวนา ที่เราจะได้รับไปทุก ภพทุกชาติ ตราบกระทั่งเข้าสู่พระนิพพาน (น่านั่งสมาธิ) พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ใน พุทธวรรควรรณนา ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “บุคคลให้ทานในเขตใดแล้วมีผลมาก จึงเลือก ให้ทานในเขตนั้น พระสุคตทรงสรรเสริญการเลือกให้ ทานที่บุคคลให้แล้วในทักขิไณยบุคคลทั้งหลาย ย่อมมีผลมาก เหมือนพืชที่หว่านลงในนาดี ฉะนั้น” ทาน หมายถึง การให้ การสงเคราะห์ช่วยเหลือ แบ่งปันกันและกัน เป็นเรื่องดีงาม เพราะการให้เป็นคุณธรรม ที่เกื้อกูลระหว่างชีวิตต่อชีวิต เป็นพื้นฐานความดีของมนุษย ชาติ เป็นการสร้างความดีที่ง่ายที่สุด แต่ส่งผลดีให้แก่ชีวิต เรามากมาย พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญการเลือกให้ คือก่อน