ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
80
ขนสมบัติข้ามชาติ
(วันพุธที่ ๓๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๑)
บัดนี้ถึงเวลาธรรมกาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันทรง
คุณค่า ที่เราจะได้เจริญสมาธิภาวนา เพื่อกลั่นกาย วาจา
ใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะรองรับพระรัตน
ตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่ง
อื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว
จิตใจเป็นศูนย์รวมของความรู้สึกนึกคิดทั้งมวล
เป็นบ่อเกิดแห่งคำพูดและการกระทำทั้งหลาย ปกติใจของ
คนเรานั้นจะใสสะอาดบริสุทธิ์ แต่เมื่อมีกิเลส คือ โลภะ โทสะ
โมหะเข้ามาครอบงำ ใจดวงนั้นก็จะเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส
เปรียบเสมือนน้ำ ซึ่งมีปกติใสสะอาด แต่ขุ่นมัวไปเพราะมี
สิ่งเจือปน
ถ้าอยากให้นํ้ากลับใสดังเดิม ต้องทำให้สิ่งที่เจือปน
อยู่นั้นตกตะกอนเสียก่อน ใจของเราก็เช่นเดียวกัน ถ้าอยาก
จะให้บริสุทธิ์ผ่องใส ต้องหมั่นเจริญภาวนา ทำใจให้หยุดนิ่ง