วิสุทธิวาจา: ความประมาทและผลกระทบจากการเมาสุรา : หน้า 50/120

50 วิสุทธิวาจา 1 ๒๔๘ เมามัน-เมาสุรา ความประมาทน่ะ คือ อะไรทำให้ประมาทล่ะ ? สุราชิ ความเมาซิทำให้ประมาท ความเมานั่นแหละ ถ้าว่าไปขลุกขลุ่ย กับมันนัก ไปคุ้นเคยกับมันหนักเข้าละก็มันทำให้เสียคนนะ ไม่รู้จักพ่อจักแม่ พี่ ป้าน้าอา ปู่ย่าตายาย ว่าต่ำๆ สูงๆ นี่เพราะมันเมา อ้ายเมาสุราน่ะมีเวลาสร่างนะ อ้ายเมาอีกอย่างหนึ่งล่ะ อ้ายนั่นเมา สำคัญ เขาเรียกว่าเมามัน ถ้าว่าช้างก็เรียกว่าเมามัน อ้ายเมามันนี้สำคัญนัก อ้ายเมามันนี่ไม่ได้ พ่อแม่เลี้ยงลูกหญิงลูกชายมาน่ะ ถ้าเมามันขึ้นมาแล้วก็ไม่ ได้ละ แม่ว่าเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นแหละ หญิงก็ลงจมูกปิดทีเดียว ชายก็ลงจมูก ฟิด ลงจมูกปิดแล้วก็ไปแล้ว อ้ายนี่สำคัญ อ้ายนั่นประมาท นี่เป็นเหตุประมาทสำคัญ อ้ายเมามันนั่นประมาท ถ้าว่าช้างเรียกว่า สับสน ไม่กลัวใครละอ้ายนั่น ไม่กลัวใคร ไปอยู่โน่น ในคุกตะรางเมามันทั้งนั้น ถ้าเมามันละก็ประมาทยกใหญ่ ถ้าเมาสุราก็ประมาทยกใหญ่ ถ้าว่าเมามันด้วย เมาสุราด้วย ๒ อย่างละก็เสียยกใหญ่ทีเดียว ประมาท ตั้งอยู่ในประมาทแท้ๆ ทีเดียว นี่ความประมาทไม่ประมาทมันอยู่อย่างนี้นะ ให้เลิกเมามันเสีย ให้ตั้ง อยู่ในความไม่ประมาท จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “ปัจฉิมโอวาท" ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๓