ลูกศิษย์ของพญามาร : หน้า 89/120

วิสุทธิวาจา 1 89 ៦២ ลูกศิษย์ของพญามาร จมอยู่ด้วยอาการอันบัณฑิตพึงเกลียด กุสต์ เขาแปลว่าคนเกียจคร้าน คนไม่ศรัทธา มาอยู่วัดอยู่ว่าก็นอนอืด อยู่บ้านก็นอนอืด ไม่มีศรัทธา ไม่เชื่อมั่น เข้าไปในพระรัตนตรัย เป็นคนปราศจากความศรัทธา เป็นคนเกียจคร้าน เช่น นี้แล้วละก็ บัณฑิตเกลียดนัก ท่านถึงได้แปลว่า กุสต์ ผู้จมอยู่ด้วยอาการอันบัณฑิตพึงเกลียด คนมี ปัญญาเกลียดนักคนเกียจคร้าน แต่ชอบสรรเสริญนิยมคนขยัน คนหมั่นขยัน คน เพียร คนมีศรัทธาเลื่อมใส นั่นเป็นที่ชอบของนักปราชญ์ราชบัญฑิตทั้งหลาย คนเกียจคร้านเป็นไม่ชอบ ในวีริย์ มีความเพียรเลว มีความเพียรเลว ทำแต่ชั่วด้วยกาย ชั่วด้วย วาจา ชั่วด้วยใจต่างๆ ความเพียรใช้ไม่ได้ ถึงจะเพียรทำไปสักเท่าใดก็ให้โทษแก่ตัว ไม่ได้ประโยชน์แก่ตัว ในจำพวกเหล่านี้ได้ชื่อว่าไม่พ้น มารย่อมรังควานได้ เป็นลูกมือของพญา มาร มารจะต้องการอย่างไรก็ได้สมความปรารถนาของมารทุกสิ่งทุกประการ จะให้ครองเรือนเสียตลอดชาติ ไม่ขยันตัวจำศีลภาวนาได้ ก็ต้องเป็นไปตาม อำนาจของมาร จะให้ไปดูมหรสพต่างๆ ตามใจมาร บังคับให้เป็นไปตามอัธยาศัย ของมารแท้ๆ เหตุนี้แหละ เหมือนต้นไม้ทุพพลภาพอยู่เต็มที่แล้ว น้ำก็เซาะเข้าไปๆ ใกล้จะพังอยู่เต็มที่แล้ว ร่องแร่งอยู่เต็มที่แล้ว ลมพัดไม่สู้แรงนักหรอก กระพือ มาพักหนึ่งค่อยๆ ก็เอนไปแล้ว นั่นฉันใด พวกที่ไม่สำรวม เห็นอารมณ์งาม ไม่รู้ จักประมาณในการใช้สอย ไม่มีศรัทธา เป็นคนเกียจคร้าน พวกเหล่านี้เป็น ลูกศิษย์ของพญามารทั้งนั้น ไม่ใช่ลูกศิษย์ของพระ เป็นศิษย์ของพญามาร มาร จูงลากไปเสียตามความปรารถนา จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “สังวรคาถา” ๓๐ กรกฎาคม ๒๔๙๓