ข้อความต้นฉบับในหน้า
90
วิสุทธิวาจา 1
๖ต
ผู้ประกอบด้วยศรัทธา
ศรัทธา ความเชื่อ เมื่อประพฤติถูกเช่นนี้เชื่อแน่ก็ได้รับความสุขแท้ๆ
ไม่ต้องไปสงสัย เชื่อมั่นลงไปทีเดียว เชื่อมั่นลงไปเช่นนั้นละก็การประพฤติ
ปฏิบัติในพระธรรมวินัยของพระศาสดาเล่า
เชื่อมั่นทีเดียว เชื่อว่าพระพุทธเจ้ามีจริงอยู่ พระธรรมมีจริงอยู่
พระสงฆ์มีจริงอยู่ เราเข้ายังไม่ถึง หรือเราเข้าถึงแล้วจักรักษาให้มั่น อย่าให้
ฟั่นเฟือนต่อไป อย่าให้มัวหมอง ให้ผ่องใสหนักขึ้น ให้เข้าถึงจุดหมายปลาย
ทางที่พระพุทธเจ้าไปแค่ไหนก็ไปให้ถึงแค่นั้น
หรือเมื่อรู้จักทางไปของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์แล้ว ตั้งใจให้แน่วแน่
ไม่ให้คลาด เคลื่อน รักษาไว้ นั่งนอนยืนเดินให้เห็นเสมอไป ให้รู้แน่ว่าเราตาย
จากมนุษย์ชาตินี้ต้องไปเกิดที่นี่ ที่อยู่เป็นดังนี้ๆ เห็นปรากฏ ผู้ที่เขาตายไป
แล้วก็เห็นปรากฏ ผู้ที่เขาเกิดมาแล้วมีรูปพรรณสัณฐานเป็นอย่างนี้ เพราะ
ทำสิ่งอันใด
เมื่อรู้ชัดดังนั้นก็ทำแต่สิ่งที่ดี ชอบดีก็ทำแต่สิ่งที่ดี สิ่งที่ชั่วก็ไม่ทำต่อไป
ดังนี้ได้ชื่อว่า ผู้ประกอบด้วยศรัทธาความเชื่อ
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “สังวรคาถา”
๓๐ กรกฎาคม ๒๔๙๗