วิสุทธิวาจา 1 : หน้า 84/120

84 วิสุทธิวาจา 1 ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิ แปลว่า ระงับ ซ้ำ หยุดในหยุดๆๆ ไม่มี ถอยกัน พอหยุดก็เข้ากลางของใจที่หยุดนั่น หยุดในหยุด หยุดในหยุด นั่น ทีเดียว นั่นปัสสัทธิระงับซ้ำเรื่อยลงไป ให้แน่นหนาลงไว้ไม่คลาดเคลื่อน ปัสสัทธิ มั่นคงอยู่ที่ใจหยุดนั่นไม่ได้เป็นสอง ไปเป็นหนึ่งทีเดียว นั่นเรียกว่า สมาธิทีเดียว นั่นแหละ พอสมาธิหนักเข้าๆ นิ่งเฉยไม่มีสองต่อไป นี่เรียกว่า อุเบกขา เข้าถึง นิ่ง เฉยแล้ว อุเบกขาแล้ว จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “โพชฌงค์ ๗" ๒๔ มิถุนายน ๒๔๙๗