ข้อความต้นฉบับในหน้า
วิสุทธิวาจา 1
69
๔๔
เอาชีวิตเข้าแลก
พระก็ดี เณรก็ดี ทำจริงก็เป็นทุกคนเท่านั้นแหละ จริงแค่ไหนล่ะจะ
เป็นทุกคนน่ะ? จริงแค่ชีวิตชิเป็นทุกคน
จริงอย่างไรล่ะ? นั่งลงไปประเดี๋ยวก็ได้รู้จริงกันละ นั่งลงไป เมื่อยเต็มที่
เอ้าเมื่อยก็เมื่อยไป ปวดเต็มที่ เจ้าปวดก็ปวดไป ทนไม่ไหว เอ้าไม่ไหวก็ทนไป
ทนให้ไหว มันจะแตกก็แตกเดี๋ยวนี้ ดับให้มันดับเดี๋ยวนี้ ไม่ถอยเลย ให้เอาจริง
เอาจังต้องเป็นทุกคน ไม่ต้องไปสงสัยละ
พระสิทธัตถะราชกุมารทำมาแล้ว เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหมดไปไม่ว่า
เหลือแต่กระดูกหนังช่างมัน นี่มันก็เป็นทุกคนเท่านั้น แต่นี่ไม่ถึงขนาดนี้นะ
พอนั่งไป พอปวดเล็กๆ น้อยๆ เมื่อยเล็กๆ น้อยๆ เอาแล้ว แอดเสียแล้ว อ๋อย
เสียแล้ว นอนเสียแล้ว เอาเข้านั่นแล้ว
จะเอาของจริง ตัวไม่จริงแล้ว จะได้อย่างไร ต้องจริง จริงเอา
ชีวิตเข้าแลกจึงจะได้สมความปรารถนานะ ให้รู้เข้าใจของจริงอย่างนี้นะ
เมื่อรู้เข้าใจของจริงอย่างนี้ละก็ไม่ต้องสงสัยละ พึงรู้ชัดเถอะ บอก
ให้ตรงๆ ไม่แวะเวียนไปทางหนึ่งทางใดละ ทางไปของพระพุทธเจ้า พระอรหัต
แท้ๆ เชียวละ เมื่อรู้แน่เช่นนี้ละก็จงทำให้เป็น เป็นได้ทุกคน นั่นแหละ
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “มงคลสูตร”
๒๕ เมษายน ๒๔๙๗