ข้อความต้นฉบับในหน้า
แผ่นดินที่ ๔ คือ ๒,๐๐๐ ไร่
ป่าช่องนี้แหละ นางสาวสีแผ่นดิน เป็นผู้อยูชุดบุกเบิกสร้างวัดพระธรรมกาย บุกเบิกสร้างวัดตั้งแต่ยังไม่มีอะไร ผ่องไม่มีที่ ก็ช่วยกันประดิษฐ์ประคองไป พอหาให้ก็ช่วยกันสร้างวัด ท่านเป็นคนสมะ สันโดษ มักน้อย จนกระทั่งคนรุ่นหลังรู้จักท่านว่า คือบุคคลสำคัญของวัดพระธรรมกาย ที่บุกเบิกอย่างเต็มกำลัง
ท่านรว่มทั้งน้องๆ ของท่าน จะช่วยกันประดิษฐ์ประคองผู้หลักผู้ใหญ่ให้มาช่วยกันสร้างวัด การประดิษฐ์ประคองคนไม่ใช่ง่ายนะกว่าเราจะได้งาน ในร้อยเปอร์เซ็นต์นี้จะแบ่งเป็นสองประการ
ประการแรก ต้องเอาใจ ๙๘% เอางาน ๒% เอาคนไม่ใช่ง่ายเลย
นะ เพราะใครขึ้น ๆ ลง ๆ หรือเหมือนคลื่นในทะเล เดี๋ยซ่า
ถอยไปตั้งหลักแล้ว ชามาใหม่อย่างนี้ ขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างนี้ไม่ใช่ง่ายเลย
ผู้ที่จะอยู่ตรงนี้ได้ต้องเย็น สุขุม รักในหน้าที่ผู้นำบุญยอด
กลยายยิ นิตร ต้องฉลาด มีกำลังใจสูง มีความรอบรู้ ป่าช่องกับน้องๆ ของท่านจะมีความเป็นทีม ประดิษฐ์ประคองจนกระทั่งผู้หลัก ผู้ใหญ่นั้นเข้าใจ คือ ท่านผู้หลักผู้ใหญ่น่านใจบุญอยู่แล้ว แต่ท่านยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังจะสร้างกัน เพราะมันยังเป็นท้องนา ยังไม่มีอะไรเลย กว่าจะทำความเข้าใจได้ โอ๊ย! ดีดขึ้นคอเลย แต่ทำได้ แล้วก็เปล่านะ พอทำอะไรได้ท่านจะอยูข้างหลัง เก็บความปีติและภาคภูมิใจเอาไว้ ท่านมีค่อยพูดอะไร นั่งกินถึงแต่บุญ ส่งเสียงสงบเงียบ
ตอนเปิดโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันใหม่ ๆ ท่านนั่งตรงนี้ นั่งเงียบ ๆ
นตอนนี้ท่านนั่งไม่ได้แล้ว เพราะท่านนอน นอนอยู่ใน Home