การบวชและการนุ่งไหมในชีวิตพระ : หน้า 43/209

จะทำให้ผู้อวชไหม้อยากอยู่เป็นพระนานๆยิ่งคนมีการศึกษาทางโลกมาก มีฐานะดี เคยนุ่งไหมเสื้อผ้าเนื้อดี เข้ารูปทรง นุ่งไหม แล้วเดินเหินหรือทำงานกระฉับกระเฉง ครั้งนาบวชระยะแรกยังไหม จิ๋วไม่ชำนาญ แถมผ้าจิ่วก็แข็งกระด้าง ไม่สะดวกต่อการนุ่งไหมให้เรียบร้อย เวลาเดินก็โคร่งคร่างๆ ผ้าจิ้วเสียดสีด้านสงบสบายๆ น่าหงุดหงิดรำคาญใจ คนที่บวชเพราะอยากรู้จักชีวิตพระ ก็จะยิ่งอยากสึกเร็ว แต่อย่าถ้าผ้าสงจิ่วรีดยินใดเนื้อละเอียดนวลนวลพอสมควรนุ่งไหมแล้วกระชับตัวดี เดินบินหาบตักกล่องตัว ญาติโยมก็องท่านด้วยสายตาเลื่อมใส เพราะเห็นท่านนุ่งไหมเรียบร้อยประกอบกับสีจิ่วเหลืองอร่าม เป็นการเสริมบุคลิกผู้ประพฤติธรรมให้เด่นชัดขึ้น บุญจึงเพียงเกิดเฉพาะท่านบำเพ็ญสมณกิจเท่านั้น แต่ญาติโยมพลอยได้บุญเพิ่มขึ้นจากความน่าเลื่อมใอล็อด้วยโยมพี่แข่งทราบความต้องการของคุณยายอาจารย์แล้ว ก็รีบไปวิเคราะห์ไปทดสอบสารพัดวิธี ท่านก็ไม่ได้ใช้ห้องแลบหรือห้องปฏิบัติการทดลองเหมือนนักวิจัยเขาทำกัน แต่ใช้ห้องใจที่มีพื้นละเอียดประณีตมาแต่เดิม จากการทำตามคำสอนของคุณยายอาจารย์ทุกวัน ตั้งแต่เริ่มเข้าวัด ประกอบกับเคยเป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้าก่อน จึงทำให้โยมพี่แข่งรู้ดีว่า ผ้าที่เหมาะสมสำหรับนำมาตัดเย็บย่อมเป็นจีวร ควรจะเป็นผ้าเนื้อดีพอประมาณ ทั้งนุ่มนามุบ ได้สบายทุกฤดูจากนั้นก็อาจตัดเย็บข้อมูลด้วยฝีมืออันประณีตด้วยใจที่นึกน้อยว่ากำลังตัดเย็บบริ่งพระอรหันต์ ถึงคราวอ้อม ก็คิดว่าเป็นผ้าสุดท้ายก่อนเข้าสิพพาน สควรเป็นผ้าที่เหลืออารามงามมารวด้วยคำในเขียนหลอม จึงคัดเลือกสี ผสมสี และย้อมซ้ำแล้วชำล้างด้วยมือของพี่แข่งเองทั้งสิ้น จนกระทั่งได้ผ้าตามที่ตั้งใจไว้เพราะโยมพี่แข่งทุ่มเทชีวิตจิตใจในการตัดเย็บผ้าไตรจิ่วถวาย