การสร้างบารมีและการระลึกถึงบุญ : หน้า 72/209

Here is the text extracted from the image: พี่ฉ่ง จิจากฤกษ์ในหน้าที่น้อยอย่างยิ่ง ที่ได้ทำ ได้สร้าง ผ้าถางสาว พัสตร์ อันเป็นธงชัยแห่งพระอรหันต์ จึงพูดถึง ระลึกถึงบุญนี้ด้วย ความปีติ เบิกบานอย่างมาก และยังให้มีจิวาระวัง ได้บังจาวน่า อธิษฐานจิตมนึกถึงบุญใหญ่ดังนี้ ในทุกๆ ครั้ง ที่ได้มาช่วยกันย้อนมิจฉาร ก่อนจะนำไปถวาย หรือถวายไปแล้ว ให้ทุกคนตามระลึกถึงบุญนี้ อยู่มิได้ขาด บุญใหญ่ข้องอื่นๆ บรรดามี ก็ทำครบทุกรูป โดยตั้งเป็น กลุ่มจิวาระแก้ว ตั้งแต่บางคนยังเป็นนักเรียน นิสิตนักศึกษา จนจบการ ศึกษา ทำงาน หรือมีครอบครัวก็ยังติดตามมาร่วมงานบุญอย่างต่อเนื่อง ทำให้เห็นว่า พี่ฉ่งไม่ได้สร้างคนเดียว แต่ว่าทำหน้าที่กลาณมิดผู้ นำบุญอย่างเข้มแข็งไปพร้อมๆ พี่น้องจะบุญพิเศษ ลูกพระราชา ทั่วโลก แม้ในภาระที่โรคร้ายมาเยือน พี่ฉ่งก็ยังเข้มแข็ง สดใสเบิกบาน ดูใส่ชื่ออริฤทธิ์เหมือนเช่นแรกพบ ได้พบเจอพี่ฉ่งครั้งสุดท้ายก็นาน ทำนุบายคลายวันเกิดครบ ๒๕ ปีในวันที่ ๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๖ ที่บ้านพักข้างวัดพระธรรมกาย ในช่วงนั้นก็ยังหวังว่า พี่ฉ่งคงจะมี อายุยืนานไปอีกยาวไกล จะได้ร่วมสร้างบุญใหญ่กับพี่ๆ น้องๆ กับหมู่ คณะให้มากที่สุด น่าเสียดายใจหาย ที่พี่สาวแสนดีคนนี้ได้จากพวกเราไปเสียแล้ว หวานรำลึกถึงวันเวลาที่ได้ร่วมสร้างบารมีมานานน่ำแล้วในความรู้สึก แต่ว่าใจหนึ่งยังดีใจ ภาคภูมิใจที่พี่ฉ่งได้สร้างบารมีอย่างเข้มแข็ง มาอย่างยาวนาน จนได้สำเร็จดังประสงค์ที่ได้เป็นชาย เป็นเทพบุตร ในวงบุญพิเศษ เขตแดนบรมโพธิสัตว์ ณ ดุสิตบุรี ๒๐ ป้าบิ่น นางสาวสันเสนดิธรรม