ลมหายใจสุดท้ายของคุณป๋าเชง : หน้า 181/209

ขึ้นเรื่อยๆ แต่สำหรับคุณป๋าเชงผู้ได้รับสังสมบุญบารมีมา มาก สามารถปรับการให้ยาแก้ปวดน้อยลงได้ในช่วงกลางวันของทุกวัน ลมหายใจสุดท้าย อาการป่วยของคุณป๋าช่วงโดยรวมเริ่มทรุดหนักมากขึ้น คุณป๋าพูดคุยได้ น้อยลงมาก จับได้แต่น้ำครั้งจะปลายช้อนชา คุณป้าจะหลับตามากกว่าลิมตา ใบหน้าของคุณป๋ายังงวดผ่องใสตลอดเวลา เสียงเทำนำปฏิบัติธรรมจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อธมธุโมตลอด ทั้งกลางวันและกลางคืน การพูดคุยกับคุณป้าสมีแต่เรื่องบุญต่างๆ ที่ คุณป่า่งได้รับสังสมทำมาตลอดชีวิต 50 ปีของการสร้างบารมี คุณป้าพิมความสุข คืนสุดท้ายของการอยู่ที่โรงพยาบาล สามารถปรับลด ยาแก้ปวดลาจำนวนที่เคยสูงสุด 20 หยดต่อชั่วโมง เหลือเพียงแค่ 2 หยดต่อชั่วโมงเท่านั้น คุณป๋านอนหายใจตื้นๆ กระดูกเป็นระยะ ทำให้หนุสุสามารถนับจำนวนครั้งของการหายใจต่อเนื่องได้อย่างสะดวก ไม่มีอาการเจ็บปวดทรมานใดๆ ตลอดทั้งคืน ทั้งๆ ที่คูป้าก็มีไข้สูง ขึ้นเรื่อยๆ เช้าวันใหม่ตรงกับวันพุธที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2547 วันนี้เป็นวันพระ คุณป๋ายังคงนอนหายใจอย่างเมื่คืน เวลา 8.30 น. ผู้ช่วยพยาบาลคนโปรดของป๋า ได้เข้ามาเช็ดตัวทำความสะอาดให้คุณป๋า คุณป้าชังลิมตาโด้นานหนึ่งครั้งแล้วลับตาลงเป็นปกติ คุณป้าไม่ลิมตาขึ้นมาคุยกับหนูอีกต่อไป คุณป๋าเชงได้ออดิจิตอลออกจากร่างด้วยอาการสงบและนิ่งมากเหมือนคุณป้าหลับอย่างทุกวันที่ผ่านมา เพียงแต่ขณะนี้คุณป๋ามีลมหายใจให้หนูได้คอยนับอีกแล้ว ป้าเชง นางสาวสีแผ่นดิธรรม ๑๒๙