เรื่องราวของคุณยายและคุณป้า : หน้า 175/209

น้องสาวคนเล็กมีอายุได้ 2 ขวบ คุณยายทอสงสุบอกว่า "หนูคนนี้ดวงบุญโต้งจัง" ทุกคนที่ได้ยินก็เป็นปลื้มมาก ระยะต่อมาคุณป้าเริ่มมีงานยับเสื้อผ้า จะไปนั่งธรรมะกับคุณยายทั้งสองเฉพาะวันอาทิตย์ จะไปถึงประมาณ 9-10 โมงเช้า กลับบ้าน 5-6 โมงเย็น ปี พ.ศ. 2500 มีนาบุญบวงชพระชาวต่างชาติ มีการจัดทำดอกไม้สดสวยงามมาก และนี่ คุณป้าบอกว่า เป็นปีที่พระเดชพระคุณหลวงปู่สดเริ่มอาพาธหนัก มืออาทิตย์หนึ่งหลังจากที่ท่านรับแจกเสิร์ฟประมาณ 5 โมงเย็น คุณป้าเข่ง คุณพ่อหิน และพระครูปลัดวันชัย สีลวณิโด (ขณะนี้มีอายุได้ 9 ขวบ) ได้เข้าไปกราบพระเดชพระคุณหลวงปู่ใกล้ๆ ท่านก็องไปมองมาทั้งสามคน แล้วหามาพูดกับคุณป้าว่า "วันหลังให้ดูแลน้องๆ นะ" คุณป้าวันนั้นไม่ค่อยเข้าใจว่าแปลว่าอะไร เพราะน้องๆ ในครอบครัวคุณป้าได้ดูแล้วคุณป้ามาเข้าใจเมื่อมีน้องๆ มาร่วมสร้างบารมีการเป็นทีมมากขึ้นในภายหลัง อยู่ในบุญ ประมาณหนึ่งเดือนผ่านไป ช่วงของการดูแลคุณป้าวงจะเป็นบรรยากาศของอยู่ในบุญ เมื่ออาการของโรคสำแดงออกมาช่วยกันดูแล แล้วบุ๋ก็ช่วยรักษาให้คุณป้ามีช่วงเวลาสบายๆ นึกถึงภาพบุญต่างๆ แล้วเล่าให้หนูฟังอย่างมีความสุข ต้นเดือนกรกฎาคม อาการปวดเริ่มรุนแรง คุณป้าว่าจึงได้เข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาลศิริราช ประมาณ 6 โมงเช้าของทุกวัน ข้าวเจ้าไปซื้ออาหารตำบาตรมให้คุณป้ออธิษฐานเป็นตัวแทนคุณป้าไปตักบาตร ระยะเวลาการรักษาตัวที่โรงพยาบาล