การทำหน้าที่และความรับผิดชอบในงานบุญ : หน้า 79/209

แม่ต่อมาหมู่คุณฉะวงบุญของเรามีสมาชิกมากขึ้น เป็นครอบครัวใหญ่ การทำหน้าที่ก็ต้องปรับให้ทันกับเหตุการณ์ และมีคนมาช่วยมากขึ้น จนงานหลายอย่างที่พี่ช่างเคยทำได้ดีในสมัยนั้น จึงมีสารชุดท่าน อื่นๆเข้ามารับบุญช่วยงานกันเพิ่มขึ้น ดังนั้นการทำหน้าที่กลายฉันมิตร และจัดหาทุน จึงเป็นบุญของทุกคนที่รู้หน้าที่และมาช่วยกันอย่างเต็ม กำลัง โดยไม่ต้องให้ครูบาอาจารย์มาบอกโดยตรง ซึ่งอาตมาทำให้ว่า พี่ช่างก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไปเต็มกำลัง ด้วยความเคารพ กตัญญูโดยไม่ รู้สึกน้อยอกน้อยใจว่า ตนเคยเป็นคนสำคัญ จะต้องให้ครูบาอาจารย์ มาคอยบอกด้วยตนเองทุกครั้งไป ความรับผิดชอบ ถ้างานได้รบมอบหมายแล้วจะทำให้ดีที่สุด ทำด้วยความประณีต เช่นงานบุญที่กล่าวมาข้างต้น ซึ่งอาตมามอง อย่างชัดแจ้งตลอดมา และบุญที่คุณยายอาจารย์มอบหมายให้ทำ ผ้าใตรจีวร เพื่อถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และคณะสงฆ์ เป็นผ้าครู นิยมพี่ช่างก็ทำด้วยความประณีต ตรีกษัญญูทุกขั้น ตอน ตั้งแต่ ตัด เย็บ ย้อม จนเสร็จทุกครั้งและจะเบิกบานปีใน บุญตลอดเวลา บางครั้งโยมพี่ช่างก็จะมีเกร็ดมาเล่าให้อตมาฟัง อย่างเบิกบาน และบางครั้งก็อยเตือนอาตมว่า ผ้าใตรจีรที่ใช้อยู่ สีเริ่มจางแล้ว ให้ดำย้อมใหม่และเวลาซักก็ให้ท่านออบายิด แรงเกินไป อย่าไปกดตอนเดีดจั้ว เพราะสีจะจางเร็ว ผ้าจะใช้ได้ไม่ นาน นี่คือความรับผิดชอบที่จะถนอมสมบัติพระศาสนาและ ทำให้เรา รู้จักนอม ใช้ของให้ถูกวิธี การเตรียมอาหารเพื่อทำพิธีบูชาข้าวพระ พี่ช่างจะเบิกบาน ในบุญนี้มาก เพราะรู้ว่าเป็นบุญใหญ่ได้ถวายต่อทักษิณในบุคคลเป็น ปั้ง นางสาวสีแผ่นดินธรรม ๗๒