ข้อความต้นฉบับในหน้า
ยาวนานและข้าพเจ้าไม่สามารถคาดการณ์ได้เลยว่าป่าช่างจะมีชีวิตอยู่กับเราได้นานแค่ไหน แต่ก็ บอกกับตัวเองว่า จะต้องดูแลป่าให้ผ่านพ้นช่วงเวลาที่เจ็บปวดทั้งร่างกาย และบีบคั้นจิตใจเรา ครั้งนี้ไปให้ได้
ข้าพเจ้ารับกาบเรียนพระเดชพระคุณหลวงพ่าทั้งสองแล้วก็ ตั้งหลักและปึกหลักดูแลป่าอย่างทะนุถนอม โดยมีพี่ๆ คนอื่นคอยให้ความช่วยเหลือ ข้าพเจ้ามีความคิดหลักๆ อยู่ ๓ ประการ
ประการแรกจะพยายามดูแลราษาป่าด้วยวิธีต่างๆ ที่พอจะช่วยให้ป่าเขายังคงได้พักอยู่กับบ้านได้ นานที่สุด เพราะข้าพเจ้ารู้แน่ใจว่า ป่าช่างรักบ้านหลังนี้ สิ่งต่างๆ รอบตัวล้วนมีความเป็นมาเป็นไป ผูกพันจิตใจป่าไว้กับบุคคลต่างๆ มากมาย
ประการที่สองหากถึงจุดจำเป็นต้องนำป่าเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล ทำอย่างไรจึงจะมั่นใจว่า แพทย์ที่ดูแลรักษาได้ ไตรตรองอย่างละเอียดรอบคอบ และไม่ผิดพลาด วิธีการที่เลือกใช้รักษาให้ปาทานอาหารได้อีกครั้งหนึ่ง จะต้องไม่ทำให้ปาเจ็บตัวมากไปกว่า นี้
ประการสุดท้ายทำอย่างไรให้ได้มีชีวิตอยู่สร้างบารมีให้ครบทุกบุญมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ป่าเขาพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านประมาณ ๑ เดือน และไปพักรักษาตัวที่ อ.เลขชัย จ.กำแพงเพชรประมาณ ๑๐ วัน จึงเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช ๒ เดือนครึ่ง แพทย์ช่วยให้ปาเขาทนทานอา
หารอ่อนๆ ได้ แม้จะไม่มาก ปัจจัยได้กลับบ้านโดยไม่ต้องผ่าตัด ครั้งนี้ป่าได้อยู่นาน ๓ เดือน แต่ก็ต้องกลับเข้าโรงพยาบาลอีกครั้งหนึ่ง ครงนี้ปานอนป่วยอยู่ประมาณ ๕ สัปดาห์เท่านั้น ข้าพเจ้ากับพี่ๆ ก็ต้อง
๑๔๖ ป่าเขา นางสาวสีแผ่นดินธรรม