ความตายและอิทธิพลต่อชีวิต : หน้า 37/209

แต่ผู้ผลิตในการถวายประณตทานโดยความเคารพต่อกาล โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว) อันความตายนี้มีอิทธิพลยิ่งใหญ่นักต่อทุกๆ ชีวิต ไม่มีใครสามารถต้านทานหรือคัดสู้ด้วยวิธีใดๆ ได้เลย ความตายได้เข้าไปสู่ปราสาทแห่งมหัศจรรย์วิภาวะอย่างทรงปราศจากความละทิกสะท้านใดๆ ทั้งสิ้น เช่นเดียวกับการก้าวเข้าสู่เสน่ห์ของขอทานทมกลางเสียงคร่ำครวญของคนด้วยน้ำตานองหน้า ท่ามกลางสรรพวิทยากรอันก้าวหน้าทางการแพทย์ พญามังจุราช มหามฤทธิราชแห่งความตาย ผู้เป็นตุลาการใหญ่แห่งสัจจาวุธ ได้ยึดหัตถออรกระซากความหวังของทุกคนให้ขาดผลอยๆ ไม่เคยหยุดหยั้ง ใครๆ ในโลกนี้อยากอยู่ก็อยู่ไม่ได้ แม้โออยู่เป็นโจรใจบาปหยาบช้าเพื่อสนองหฤานรรษแห่งพญามารเองก็ยังอยู่ไม่ได้ แล้ววันประกาศอะไรกับนักรบแห่งกองทัพธรรมพันธุ์รัววัฏฎะ ซึ่งเป็นอิสรสำคัญแห่งมารโดยตรงเมื่อยังทำงานไม่เสร็จ มีหรือจะพ้นเมืองจุฬา เพื่ออยู่สร้างบารมีได้วานสมใจหมายทุกคนไป พระพุทธองค์เคยตรัสว่า "ไม่ว่าพลหรือบันฑิต ไม่ว่าขัตริย์พราหมณ์ แพศย ศุทธร หรือฉันทะ" ในที่สุดก็ต้องบ่ายหน้าไปสู่ความตาย เหมือนภาชนะไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ ในที่สุดก็ต้องแตกสายเหมือนกันหมด" ในที่สุด แม้พระพุทธองค์ ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐก็ต้องทรงสละสังขารที่ประกอบด้วยเลือดเนื้อ ส่อยตนทนพิษพานด้วยพระธรรมกาย ตามที่พระองค์เคยทรงพร่ำสอนมาตลอดพระชนม์ว่ ป่าเขา นางสาวผีแผ่นดินธรรม ๓๕