เรื่องราวชีวิตและความเมตตาของท่าน : หน้า 26/209

ชาติ நாட்டีไปท่านจะยิ้มไปเรื่อยๆ ภพชาติต่อท่านก็เป็นหนุ่มรูปหล่อ หนุ่มรุงฯทีเดียว มีเสน่ห์โดยไม่ต้องหว่าน และเมื่อมีคนเสนอ ท่านก็ สนองโดยไม่ขัดใจเลยสักคน มีเมตตาอย่างนั้นจึงมาเป็นผู้หญิง อย่าง นี้นักภากาเมเจ้าชู้เนาะ ทำให้เป็นผู้หญิง และที่ป่วยก็เกิดจากการ ที่ท่านเป็นทหาร โรคนี้ไปทำร้ายเขาทางไหนก็ตามนั้น ทุกเรื่องมี เหตุผลั้งั้น เมื่อท่านนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ผู้เฝ้าไข้หรือผู้ที่ใกล้ชิดทำถูก หลักวิชาดีมาก เพราะป่วยด้วยโรคนี้ มั่นทราม แต่ว่าป่าเขามีขันติ ธรรม และได้กำลังใจจากผู้อยู่ใกล้ๆ นั่นแหละที่มีเมตตาธรรม และด้วยความรักเคารพป่าเขาชึนชม เทิดทูนท่านในฐานะที่ท่านมีกุณธรรม และเป็นต้นบุญต้นแบบดีดี รวมทั้งเป็นผู้ก่อสร้างวัด เป็นผู้ให้แต่ สิ่งที่ดีตลอด จึงได้ช่วยกันประคับประคองด้วยการพูดในสิ่งที่ซึม ทำให้เกิดมีกำลังใจ หรือให้เกิดใจใส ๆ เบิกบานทีเดียว นอกจากผู้เฝ้าไข้ดีมากแล้ว ผู้เยี่ยมไข้ดี คือ ไม่เอาเรื่องที่จะ ทำให้กรุงเทพใจ ให้มีเครื่องกำวลใจ ไม่สบายใจ ไม่มีเลย มีแต่พูดเรื่อง บุญ เรื่องกูล เรื่องธรรมะ เรื่องความดีงามของป่าเขาและธรรมที่ ได้ยินได้ฟังจากครูไม่ใหญ่บ้าง จากคุณยายอาจารย์ของเรานำไปพูด ทบทวน ทวนไปทวนมา จนกระทั่งเมื่อเช้านี้ จึงถึงเวลาที่ท่านจะ เดินทางออกจากกายมนุษย์ ก่อนหน้านี้ท่านก็อยู่ในบุญ ใจท่านผ่องใสตรีกะลึกถึงบุญ ได้ทุกบุญเลย และโดยเฉพาะบุญที่ประทับใจท่าน ก็ คือ บุญจิวร แก้วและบุชาข้าวพระ เป็นบุญหลักที่ท่านปลื้ม และทำให้ดูด บุญอื่นๆ ที่ท่านทำมาตลอดชีวิตของท่านเลย เข้าวัดตั้งแต่ยังเด็ก ปางง นางสาวสีแผ่นดินธรรม ๒๙