รำลึกถึงพระคุณของป่าเป้ง : หน้า 156/209

รำลึกถึงพระคุณของป่าเป้ง ป่าเป้งมีความเมตตาต่อน้องๆ ห้องตัดเย็บทุกคน ป้าเข้าเครื่องตัดเย็บบ่อยหลายครั้ง ป้าจะสอนวิธีการเย็บ วิธีการเข้ามุมให้เรียบร้อย เพราะรู้ว่าพวกเราทำไม่ค่อยเรียบร้อย และหากป่าเดินเข้ามา แล้วลืมเอาแว่นตามา พวกเราก็จะดีใจ เพราะรู้ว่าพวันนี้จะไม่เช็คความเรียบร้อย ถ้ามีน้องเข้ามาทำงานใหม่ ป้าก็จะบอกน้องว่า มาอยู่ตรงนี้มีบุญมาก ให้รักษาบุญนี้ไว้ อย่าออกไปอยู่ที่อื่น ถ้าคนใดยังไม่มีครบครัว ป้าก็สอนให้อยู่เป็นโสด ให้อยู่ด้วยทั้งวั ด ความหวังใยของป้ต่อ้องๆ งานบุญใหญ่ทุกครั้งจะมีงานเย็บที่เร่งด่วนตามงานทุกงาน ต้องเย็บกันดีๆ บางครั้งก็สว่าง ป้าจะเข้ามาช่วย และอยู่จนสว่างไปด้วยกัน ติดขัดเรื่องเย็บไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรจะดูดี ป้าก็จะเก็บเอาไปคิดตอนไหนก็จะเข้าไปอยู่ในใจของป้าตลอดเวลา งานที่ว่ายาก ป้าก็จะทำได้หมด ป้าจะบอกว่า ป้าชอบฟังเสียงของจักรเย็บผ้าที่พวกเราเย็บผ้า ท่านบอกว่า เป็นเสียงที่ไพเราะมาก การติดตามดูแลผ้าจิวร์ วีรที่ป้าเย็บผ้าผืนเรียบร้อย ตะเบียบสวยงาม คงไม่ขาดง่าย (หลวงพี่บางองค์ว่า ผืนนี้เป็นสิบนิ) ป้าจะคอยดูแลจิตล็อไว้เลยว่า คือเดือนสีจะเริ่มจาง ป้าก็จะทำให้เอามาย้อมใหม่ จึงทำให้ดูใหม่อยู่เสมอ พระคุณและคุณธรรมของป้าีอีกมากมายสุดที่จะแสธนา ดีใจมากที่ป่าได้กลับดูดิสตูริ่งบุญพิเศษ สมความปรารถนาของป้า รัก เคราภ คิดถึงป้าขามๆๆๆ น้องๆ ห้องตัดเย็บทุกคน ๑๑๔๕ ป้าเป้ง นางสาวสีแผ่นดีธรรม