ชีวิตและการบูชาที่วัด : หน้า 115/209

ภาพข้างล่างนี้: ภาพที่น้องรุนหลัง อาจจะไม่เคยทราบ ต้องก็ไม่ทันป่าเขาในสมัยเริ่มสร้างวัด แต่ได้รับฟังจากป้ารู้สึกประทับใจมากป่าเล่าให้ฟังว่า “สมัยก่อน ตอนที่ป่าเริ่มมาพักอยู่ที่บ้านพักข้างวัดมีแพงใกล้ประตู 3 ปัจจุบัน) เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๑ ตอนนั้นบริเวณข้างวัดเป็นสวนมะม่วงที่เจ้าของนำที่ดินมาจัดสรรแบ่งขายเป็นแปลงๆ มีบ้านพักอยู่ข้างวัดที่มีคนพักอยู่ 3 หลัง คือ บ้านโยมแม่หลวงพี่ผานาญ์(พระครูปลัดภูเบศ มนามภิญโญ) บ้านป่าไม่ถูกต และบ้านที่ป่าพักอยู่ (เป็นบ้านของคุณครูบุณฑา-คุณครูสายหยุด สร้างไว้) ถึงไม่มีผู้เข้ามาสร้างบ้านอาศัยเลย พื้นที่ส่วนใหญ่จึงเป็นที่รกร้าง ที่มีหน้าคาขึ้นสูงเต็มไปหมด ป่าสามารถอายท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบได้อย่างมีความสุขเพราะป่าทำงานอยู่กับจิวา และนั่งสมาธิ แม้ป่าจะเป็นคนกรุงเทพฯ มาก่อน เคยอยู่กับความสะดวกสบาย ที่มีสารธราญ์โภคครบครันมาแล้วแต่ป่าก็รักชีวิตการสร้างบารมีที่วัดมากกว่า ปัจจุบันชอบงานเย็นจริว และบูชาข้าพระจากคุณยายจึงมาพักอยู่ตรงนี้ และทำงานไปอย่างมีความสุข เวลาจะไปวัดก็ต้องเดินอ้อมไปเข้าหน้าจั่วระยะทางก็ไกลพอสมควร ต่อมาได้เริ่มหัดขจีราณ พอขจีราณเป็นทุกวันอาทิตย์เช้าก็จะมาขึ้นรถไปหัวถนนริมสะพานคลองสาม เพื่อ ป้าเป็ง นางสาวแม่เดินดีนธรรม ๑๓