การเรียนรู้และคุณธรรมจากป่า : หน้า 135/209

ที่เหลือจากการย้อมผ้าที่พวกเราเทิ่งนี้ ขอให้เหมือนกับเราเทิกเลยและสิ่งที่ไม่ดีออกไปจากจิตใจของเรา ขอให้เราบริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไปเหมือนจิวที่เป็นรงชัยแห่งพระอรหันต์นี้ด้วยเถิด เมื่อท่านได้มีโอกาสไปกราบหลวงพ่ออัมมรโมโย หลวงพ่อท่านก็ชมว่าป่าอริยะฐานได้ดี ถูกต้องแล้ว ทั้งยังชมว่าป่าเข้าใจอริยฐาน ป่าเป็นคนบริสุทธิ์ มีธรรมสูง สะดะ มักน้อย และสันโดษ ท่านมักจะพูดว่า ป่าไม่อยากเด่น อยากดังอะไร ป่าขออยู่เบื้องหลังเงียบๆ ดีกว่า คุณธรรมข้อทําให้ไม่ค่อยมีใครได้รู้จักตัวท่าน เพียงแต่ได้ยินแค่ชื่อเท่านั้น และทำให้กลุ่มของเราไม่ค่อยมีใครรู้จัก นับว่าป่าได้สอนคุณธรรมพวกเรา โดยการเป็นแบบอย่างให้ดู ทำให้พวกเราไม่โอ้อวดและรักสมถะอย่างเช่นป่าเชง ป่ามีแตตด้านพวกเรามากน้อมถวายโอกาสพวกเราได้รับบุญประณีตอย่างที่หาได้ยิ่งแล้ว ป่าจะได้ดูแลพวกเราโดยนำพวกเราไว้ในกลางของท่าน และอธิษฐานให้พวกเรา ด้วย ท่านจะคอยเป็นห่วงเป็นใยในสุขภาพของทุกคน ท่านจะอธิษฐานให้พวกเรามีสุขภาพแข็งแรงอยู่เสมอ แม้กระทั่งท่านป่วยหนัก ท่านก็ยังเป็นห่วงกลุ่มของพวกเรา ท่านพูดว่า ขอให้ป่วยคนเดียวพอแล้วนะ พวกเราอย่าต้องป่วยเช่นป่าเลย คำพูดนี้ ยิ่งทำให้งำเจ้าชะบซึ่งในคุณธรรมของท่านถึงกับร้องไห้ให้ ข้าพเจ้าอยากบอกกับป่าว่า กว่า 15 ปีที่ได้ทำงานอยู่กับป่าเป็นความผูกพันอยู่ในใจ ข้าพเจ้าจะจดจำคำพรสอนของป่าไว้ตลอดไป ด้วยความเคารพรัก และคิดถึงปามากค่ะ รุ่งพออม เปลี่ยนมีผี ป้าเข่ง นางสาวเสน่ห์ปินธรรม ๑๓๓