วาระสุดท้ายของชีวิตป่า : หน้า 130/209

เราทุกคนทราบว่า วาระสุดท้ายของชีวิตป่ากำลังมาถึง แต่เมื่อพวกเราได้มีโอกาสเข้าเยี่ยมป่าอีกครั้งซึ่งเป็นครั้ง สุดท้ายและได้เห็นรอยยิ้มที่ไม่แตกต่างจากเดิมที่เคยยิ้มในสมัยที่ป่ายัง แข็งแรง รอยยิ้มของผู้มิญนี้ช่างมั่นคงและเต็มเปี่ยมไปด้วย ความเจ็บปวดที่เกิดจากโรคได้ทำให้รอยยิ้มของป่าเปลี่ยนไปเลย ป่าได้ทำหน้าที่ของป่าได้สมบูรณ์ทุกประการตามที่ป่าได้รับ มอบหมายจากคุณยายอาจารย์ตั้งแต่งานชั้นแรกและชั้นสุดท้ายที่ ได้เยี่ยวีวรรเพื่อถวายในวาระวันเกิดแต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ธัมมะโยในปีนี้ พวกเราทุกคนโชคดีที่ได้ผู้นำกลุ่มจิรวาแก้วอย่างป่าช้าง และจะจดจำ คำสั่งสอนของป่าและโมนิลสาร เพื่อสืบสานงานจิรว ที่ป่าได้รับมอบหมายนี้ต่อไป พวกเราทุกคนจะติดตามและช่วยงาน พระเดชพระคุณหลวงพ่อดำเนินไปเสมือนป่ายังมีชีวิตอยู่ และขอตั้งป่า หมายชีวิตเพื่อไปดุสิตบุรีในวงบุญพิศษ เช่นเดียวกับป่าช้างของพวก เราทุกคน ด้วยความรักเคราพ ไชยพันธ์ สุนโทภา ตัวแทกลุ่มจิรวาแก้ว ๒๕๔ ป่าช้าง นา สารสีแผ่นดินธรรม