เรื่องราวการสร้างบารมีของป้า : หน้า 173/209

จะปลื้มมีชีวิตในบุญมาก (ซึ่งเป็นเรื่องราวที่หนูฟังอย่างตื่นเต้น ไม่เคยได้ฟังมาก่อน คิดว่าควรจะบันทึกไว้ให้หนูคะได้ทราบ และเห็นภาพการสร้างบารมีของป้า ตั้งแต่ป้าเป็นวัยรุ่น) สมยั้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๘ ป้าเป็นอายุประมาณ ๑๗ ปี ได้ชวน น้องชายธนา ไปเป็นเพื่อน ไปกราบพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมณี (สด จันทสโร) หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษเจริญที่วัด วันนั้นตรงกับวันพฤหัสบดี ซึ่งจะเป็นวันที่พระเดชพระคุณหลวงปูสุด กำหนดให้ทุกวันพฤหัสบดี เวลาประมาณ ๙-๑๐ โมงเช้า เป็นวันขึ้นครู คุณป้าได้เตรียมดอกไม้ รูปเทียนไปขึ้นครู รับอาราธนาศีล ๕ และนั่งธรรมะเสร็จแล้วได้ถวายภัตราหารพระจำนวนหลายสิบรูป โดยมีพระเดชพระคุณหลวงปูสุดเป็นประธาน คุณป้านั่งธรรมะวันแรกได้ความโล่งสบายเฉยๆ จากนั้นก็ไปนั่งธรรมะทุกวันอาทิตย์กับคุณพ่อ ประมาณ ๔-๕ โมงเย็น ก็จะกลับบ้าน เมื่อถึงวันบุญใหญ่พิเศษ คุณป้าจะนำทีมไปวัดกันหมดทั้งบ้าน ขณะนั้นน้องสาวคนเล็กมีอายุได้ ๑ ขวบเท่านั้น เริ่มตั้งแต่บุญทอดกฐิน ปี พ.ศ. ๒๔๙๘ หลังจากทอดกฐินแล้วได้มีคนพาคุณป้าขึ้นไปกราบมหารัตนอุบาสิกาทองสก ลำแดงปั้น (คุณยายทองสก) และมหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนุนยุง (คุณยายจันทร์) ที่บ้านกัลยาณมิษหมายเลขหนึ่ง เพราะเห็นว่าเป็นคนรักการนั่งธรรมะ เมื่cheidenวันพระ คุณยายทองสุกานำบุญชาข้าวพระ หลังจากนั้นท่านมาบอกว่า คุณป้าว่า “หนูชี้ง ให้เอา ปิ่นโตเล็กๆ มาถึงนี้เป็นโตนะ จะสอนให้ถวายข้าวพระ” คุณป้าเชงกล่าวว่าได้ไปซื้อปิ่นโตใหม่ มีข้าว กระเพาะปลา (เจ้าอร่อย) ยำคุณ เชียงมามุขข้าวพระครั้งแรกดีถดวยไปทั้งปิ่นโต ไม่ได้เอากลับ วันนั้น