ข้อความต้นฉบับในหน้า
พี่เงือกรีักและเคารพ
“วัน” ยังจำได้ วันนั้นเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว ตรงกับวันอาทิตย์ต้นเดือน วันได้มีโอกาสไปเยือนดูพี่เช่งจัดอาหารบุชาข้าวพระที่ครัวมายมา แต่ที่ “วัน” สังเกตเห็นคือ พี่เช่งกำลังตั้งใจคัดเลือกภาชนะจานชามที่เหมาะสมเพื่อมาจัดอาหารโดยส่องดูอย่างละเอียดยอ ทั้งๆ ที่ “วัน” ก็เห็นว่าเป็นจานชามปกติ หลังจากนั้น เมื่อมีโอกาสได้พูดคุยกับพี่เช่ง จึงทราบว่าที่ต้องส่องดูและคัดเลือกอย่างละเอียดยนั้น เพราะเกรงว่าจะมีตำหนิ “วัน” จึงถามพี่เช่งว่า พี่เช่งอยากได้ชุดด้วยชมสไตล์ สวยๆ อีกชุด เพื่อการบุชาข้าวพระโดยเฉพาะไหมคะ วันนั้น “วัน” จึงได้เป็นผู้ได้โอกาส พาพี่เช่งไปเลือกซื้ออาหารสำหรับบุชาข้าวพระ “วัน” ดีใจที่เห็นพี่เช่งปลื้มใจมาก แต่พี่เช่รู้คำถามนั้น วันปลื้มใจมากขนาดไหน ที่เป็นผู้ได้รับโอกาสรับบุญใหญ๋ จากนั้นทุกเดือนครอบครัวของวันก็ได้นำผลไม้ อาหารคาว หวาน ไปบุชาข้าวพระมาโดยตลอด ไม่เคยขาดแม้สักเดือน ขอให้พี่เช่งได้บุญด้วยนะคะพี่นำบุญ
อีกเรื่องหนึ่งที่อยู่ในความประทับใจของวันคือ เรื่องของผ้าไตรจีวร
มือยังวันหนึ่งขณะที่คุยเรื่องบุญกันอยู่ พี่เช่งได้เล่าให้ฟังว่า “คุณวัน” พี่จะเลอะอะไรให้พึ่ง หลวงพ่อให้พี่ช่วยจีวร พี่คิดออกแล้วล่ะว่า ทำอย่างไรจะไม่ให้มีเปื้อนด้วยเวลาเย็บจีวร พี่จะถักสานร้อยไปกับเนื้อผ้าแล้วจึงค่อยเย็บโดยไม่ต้องขมวดปม พี่ดีใจมากเลยและ