ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปีติคะ เธอจะถึงฝังโน้น (ฝังตรงข้าม)ของแดนแห่งมังจุเจริญ
47
esa bhiyyo pasidāmi sutvāna munino vaco vivatṭacchaddo 48 sambuddho akhilo paṭibhānava 49 .(Sn 1147)
[พระปีติคะกล่าวว่า]
ข้าพระองค์ได้ฟังพระดำรัสของพระม Qualitäts
[ยังไม่สมบูรณ์]
เชิงอรรถ 46 (ต่อ)
dasame saddhādhimuttānan ti saddhāya adhimuttānam balavasaddhānam bhikkhuṇāma Vakkaliṭtheo aggo ti dasseti.
อัณเรสาม hi saddhā vaḍḍhetabbā hoti, therassa pana hætætabbā jātā.
tasmā so saddhādhimuttānam aggo to vutto. (Mp I: 24821-24)
แปล: ใในพระสูตรใดกล่าวนี้ 10 คำว่า saddhādhimuttānam ให้การอธิบายว่า พระอัรกะเลอระธประกะเป็นลิขิตในกุศลทั้งหลาย ตั้งมั่นในศรัทธา คือ มี ศรัทธาแรงกล้า สำหรับคนอื่น ความศรัทธาควรถูกนำไปมาขึ้น แต่สำหรับพระภัค๖กิเลสจะค่อยลง ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงถูกกล่าวว่าเป็นลิขิโกฏิในภุ้ง- หลาย)ฝ่ายศรัทธาธิฐิติ
จากข้างต้นจะเห็นได้ว่าการให้ความหมายใน Mp ดูอย่างรอบคอบ Pj, Nidd II, Nidd-a II และเมื่ออธิษฐานจากข้อมูลแล้ว ผู้ได้อธิษฐานนั่นมา คำว่า pamuṇcussu saddham, muttassadtho ในบริบทของพระปิฎกนี้และกลุ่มของสายโสภณบุตร: ควรหมายถึง การมีศรัทธา, มีศรัทธาในตัววา และทำให้ถึงการบรรลุนั้นพลังที่สุด สิ่ง ศรัทธานี้คือศรัทธาที่มียศพระพุทธองค์ ไม่อาจมีความหมายในกิจใน "ปล่อยทิ้ง" เพราะ ว่า การปล่อยทิ้งศรัทธา ไม่เข้าสังกัปติและการเจริญภาวนาของทับปิฎก ซึ่งถ้า พิจารณาเฉพาะภาค Sn 1142 จะแปลว่าบ้านนายของที่ทำให้เกิดศรัทธา คือ สมเด็จ- พระผู้มาชาตราและได้เจริญภาวนาพุทธบูชาอยู่ตลอดเวลา การปล่อยทิ้งก็รังแต่จะไม่ สมผลสรุปในกรณีนี้ ยิ่งถ้าพิจารณากิจของพระสังฆมตาตร (6.2) ประกอบด้วย ก็จะทำให้เห็นความชัดเจนมากขึ้น
47
อรรถกาวจอธิบายว่า คือ นิปพะนะ Ee: maccudheyassa päram nibbānam
...(Pj II: 6072)
Be: vivatṭacchado; Ee: vivattacchaddo; Se: vivatacchado
49
Be, Ee: paṭibhānava; Se: paṭibhānava