การสรรเสริญพระพุทธองค์ของท่านปิง คิยะ : หน้า 33/57

1. ท่านปิง คิยะกล่าวสรรเสริญพระพุทธองค์ที่มีความสง่าว มีศีล มีปัญญา 2. ท่านปิง คิยะ "เห็น" พระพุทธองค์ด้วยใจเหมือนเห็นด้วยตา ทำการนมัสการพระองค์ท่านตลอดคืน ทำให้ท่านปิง คิยะ อยู่กับพระองค์ท่านตลอดเวลา (Sn 1142) 3. เนื่องจากร่างกายของท่านปิง คิยะจะทรงภาพไม่สามารถไปหาพระพุทธองค์ถึงที่พระองค์ประทับได้ เพราะเหตุนี้ท่านจึงไปหาพระพุทธองค์ด้วยใจโดยการดิจิอยู่ตลอดเวลา เพราะหัวใจของท่านปิง คิยะ ได้รวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระพุทธองค์ (Sn 1144) 4. พระพุทธองค์ได้กล่าวว่า ท่านปิง คิยะปลดปล่อยรัศมีเหมือนกับพระอันกัลละและพระอันอื่น ๆ ที่ได้ทำการปลดปล่อยรัศมี ซึ่งในที่นี้มีความหมายว่า มีรัศมี และทำให้รัศมีมีพลังเต็มที่ ซึ่งถ้าทำสำเร็จก็จะได้อยู่ฝั่งที่เป็นฝั่งตรงกันข้ามกับดินแดนแห่งความตาย 5. ท่านปิง คิยะกล่าวว่า ท่านไม่มีความกังวลต่อสิ่งนี้ (ยังโหยะ-นิพพาน) และจะเดินทางไปถึงที่นั่นอย่างแน่นอน และขอพระพุทธองค์โปรดจำท่านว่าเป็น ผู้มีจิตตั้งมั่นในศรัทธามีต่อพระพุทธองค์ สรุปประณีของพระปิง คิยะ ถ้าเราพิจารณาตามท่านปิง คิยะ จะพูดใน Sn วิธีการเจริญภาวนาของท่าน คือ การตั้งริตถึง “พระพุทธองค์” ซึ่งมีความสง่างาม สงบมี และด้วยการเจริญภาวนานี้ท่านสามารถ “เห็นพระพุทธองค์” ได้ด้วยใจเหมือนเห็นด้วยตา ซึ่งการ “เห็นพระพุทธองค์” ที่กล่าวนี้ คงไม่ใช่พระพุทธองค์ที่เป็นบุคคลเท่านั้น แต่จะเป็นพระพุทธองค์ที่อยู่ในสมาธิ สามารถ “เห็น” ได้ด้วยประสบการณ์ในการเจริญภาวนา ซึ่งไปกว่านั้นสามารถบรรลุผลได้ ซึ่งถ้าฝึกถึงในเมมของคุณวิไลด้วยท่านคือ ท่านสามารถบรรลุผลด้วยวิธีการเจริญภาวนาแบบนี้