การอยู่ในป่าใหญ่และการเจริญสติ “พุทธานุสติ” และ “การเห็นพระ”: ศึกษากรณีของ พระปิงคิยะ พระสิงคาลมาตาเถรี พระ วักกลิ หน้า 47
หน้าที่ 47 / 57

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการหาโอกาสในการอยู่ในป่าใหญ่เพื่อเสริมสร้างสติและมนุษย์ที่มีจิตใจแข็งแกร่ง โดยการปฏิบัติธรรมที่มุ่งเน้นไปที่การเจริญสติปัญญา การควบคุมอินทรีย์ และกลุ่มบุคคลที่มีความสามัคคี อาจารย์และผู้ฝึกฝนช่วยกันสร้างความแข็งแกร่งในด้านจิตใจและการปฏิบัติธรรม โดยการมีปฏิบัติตนเป็นส่วนหนึ่งของการอยู่ในป่าใหญ่นี้.

หัวข้อประเด็น

-การเจริญสติ
-การปฏิบัติธรรม
-การอยู่ในป่าใหญ่
-การเสริมสร้างจิตใจ
-การฝึกปฏิบัติของผู้มีความเพียร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

[pìtisukhena vipulena pharamāno samussayam] lūkham pi abhisambhonto viharissāmi kānane. (Th 351) bhāvento satipạṭṭhāne indriyāni balāni ca bojjhāngāni ca bhāvento viharissāmi kānane. (Th 352) āraddhaviriye86 pahitatte niccāṁ dalhaparakkame samagge sahite disvā viharissāmi kānane. (Th 353) anussaranto saṁbuddhaṁ aggadantaṁ87 saṁhāitam atandito rattindiviṁ88 viharissāmi kānane ti. (Th 354) [พระอัฏกิลังกาว่า] ข้าพระองค์กำลังดีใจและความสุขในปัจจุบันไปว่าสงาย ใกล้ร่างกาย [และอีกทั้ง]ครอบงำปัจจัยที่ครัหนมอง จงอยู่ในป่าใหญ่ จักเจริญสติปัญญา [4] อินทรีย์ [5] พล [5] โพชงค์ [7] อยู่ในป่าใหญ่ ข้าพระองค์ก็[89][เพื่อนพรหมาจารย์หลาย] ผู้มีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยว มีความมากบันลั่นเป็นนิสัย ผู้มีความสามัคคี มีความเป็นหนึ่งเดียวกัน จึงจากอยู่ในป่าใหญ่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More