การทำจิตให้มั่นคง ง่ายที่สุดถึงจุดหมาย 2 หน้า 228
หน้าที่ 228 / 256

สรุปเนื้อหา

การทำจิตให้มั่นคงนั้นไม่จำเป็นต้องยึดติดว่าจะต้องนึกภาพได้ชัด ทั้งนี้เราสามารถนึกได้เท่าที่นึกได้ โดยให้มีภาพในใจเพื่อช่วยให้ใจมาอยู่กับตัว การภาวนาในใจด้วยคำว่า สัมมา...อะระหัง เป็นทางที่ช่วยในการเสริมสร้างสมาธิและความนิ่งของจิตใจ จนกระทั่งเราไม่ต้องหวนกลับมาภาวนาใหม่ เพราะใจเราได้อยู่ในความสงบแล้ว วัตถุประสงค์คือเพื่อให้ใจหยุดนิ่งและอยู่กับตัวในพื้นที่กลางท้องซึ่งเป็นที่ตั้งของควาเหนื่อย.

หัวข้อประเด็น

-การนึกภาพในใจ
-การภาวนา
-การทำจิตให้มั่นคง
-สมาธิ
-การระลึกถึงฐานที่ ๗

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๒๘ ก็อย่าไปยึดฮัดว่า ทำไมเรานึกอะไรก็นึกได้ชัด ทําไมมานึกอย่างนี้มันไม่ชัด นึกเท่าที่นึกได้นะ นึกได้แค่ไหนเราก็เอาแค่นั้น สมมติเรา นึกถึงดวงกลม ๆ บางทีมันจะบูดบ้าง เบี้ยว บ้าง ช่างมัน ให้มีภาพอยู่ในท้องก็แล้วกัน องค์ พระก็เหมือนกัน บางทีก็เห็นตั้งแต่เศียรบ้าง แขน ขา มือ มีอะไรก็ดูไป เพื่อต้องการให้ใจอยู่ กับตัว แล้วก็ประคองใจด้วยบริกรรมภาวนา ภาวนาในใจ อย่างสบาย ๆ ภาวนาว่า สัมมา.... อะระหัง สัมมา...อะระหัง สัมมา...อะระหัง จะ ภาวนากี่ครั้งก็ได้ จนกว่าใจเราไม่อยากภาวนา อยากอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ ถ้าเกิดความรู้สึกอย่างนี้ เราก็ไม่ต้องหวนกลับมาภาวนาใหม่ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องจับหลักให้ได้ว่า วัตถุประสงค์ของการทำอย่างนี้ เพื่อต้องการ ให้ใจมาอยู่กับตัว อยู่ในกลางท้อง ตรงบริเวณ ฐานที่ ๗ เพื่อให้หยุด ให้นิ่ง มาอยู่นาน ๆ จน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More