การเห็นสักแต่ว่าเห็น ง่ายที่สุดถึงจุดหมาย 2 หน้า 37
หน้าที่ 37 / 256

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการฝึกใจให้ไม่ติดยึดกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือสิ่งของ ภายในใจต้องมีความสงบและแน่นอน การเห็นหรือได้ยินสิ่งใด ๆ จะต้องอยู่ในสถานะที่ปราศจากอารมณ์หรือกระทบใจในทางลบ เมื่อเราสามารถเห็นสักแต่ว่าเห็นแล้วจะรู้สึกสงบและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมะภายในซึ่งเป็นจุดหมายที่ต้องก้าวไปให้ถึง

หัวข้อประเด็น

-การฝึกใจ
-การไม่ติดยึด
-ธรรมะ
-การเห็นในมุมมองใหม่
-การรับรู้ที่ปราศจากอารมณ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สักแต่ว่าเห็น ใจเราจะต้องเกลี้ยง ๆ ไม่ติดในคน สัตว์ สิ่งของ หรือเรื่องราวต่าง ๆ ที่ไม่เป็น สาระแก่นสาร ใจเราไม่รู้สึกว่ากระทบอะไร แม้ว่าจะมี สิ่งภายนอกเข้ามากระทบใจก็ตาม ไม่ว่าอากาศจะเย็นหรือร้อน จะเห็น อะไรก็ตาม จากสิ่งต่าง ๆ ภายนอก มันจะรู้สึก ๆ เฉยจริง ๆ คือ “เห็นสักแต่ว่าเห็น” ซึ่งลูกจะรับรู้ได้ก็ต่อ เมื่อเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับธรรมะภายใน แต่ถ้าลูกยัง “อย่างงี้ อย่างงั้น” อยู่ แสดงว่า ใจเรายังไม่นิ่งแน่นพอต่อสิ่งแวดล้อม รอบตัว ไม่ว่าคน สัตว์ สิ่งของที่เข้ามากระทบใจ เราจะต้องก้าวไปสู่จุดที่ว่า “เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่า ได้ยิน” ให้ได้ ๓๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More