การนึกถึงดวงและภาพทางใจ : หน้า 227/256

อย่างนั้น อันไหนสิ่งไหนเราคุ้นเคยมาก เราก็นึก ได้ชัด สิ่งไหนมันไม่คุ้นมันก็ไม่ค่อยชัด เพราะ มันเป็นมโนภาพทางใจ ที่เรียกว่า บริกรรมนิมิต ซึ่งการนึกถึงดวงใส ๆ หรือพระแก้วใส ๆ ก็ใช้ ทํานองนั้นแหละ คือ “นึกธรรมดา ๆ” อย่างเรานึกถึงมหาธรรมกายเจดีย์ เรา ก็นึกธรรมดา ซึ่งมันก็เป็นภาพทางใจ แต่มันก็ไม่ ชัดเจนหรอก บางคนชัดเจนมาก บางคนชัดเจน น้อย ตรงนี้แหละถ้าหากเราทำความเข้าใจได้ แล้วก็ทำเป็น เดี๋ยวใจก็จะหยุดนิ่งขึ้นมา เพราะ มีอารมณ์เดียว ดังนั้นการนึกถึงดวงใส หรือพระ แก้วใส ๆ ก็ในทํานองเดียวกัน คือ เราก็ต้องใจ เย็น ๆ ค่อย ๆ นึก นึกเท่าที่เรานึกได้ นึกแล้วเรา ยังรู้สึกสบาย แล้วก็ผ่อนคลาย ระบบประสาท กล้ามเนื้อมันผ่อนคลาย ไม่เกร็ง ไม่ตึง อย่าง นั้นถูกวิธี แล้วก็ต้องทำใจเย็น ๆ อย่าไปรำคาญ ถ้าเรานึกไม่ชัด เห็นไม่ชัด อย่าไปรำคาญ แล้ว ๒๒๗