ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๓๐
ให้ทำอย่างนี้นะ ก็หยุดนิ่งเฉย ๆ ทำความรู้สึก
ว่า ใจอยู่ในกลางท้อง แล้วก็ภาวนา สัมมา...
อะระหัง เรื่อยไปเลย อย่างสบาย ๆ อย่าทิ้ง
คำนี้นะ ให้มีสติกับสบาย ควบคู่กันไปอย่าง
สม่ำเสมอ สติสบายนิ่ง ๆ ค่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย
ๆ
มีอะไรให้ดูก็ดูไป เฉยในทุกประสบการณ์
มีความมืดให้ดู ก็อยู่กับความมืด
นั้นด้วยใจที่เบิกบาน แช่มชื่น ไม่ทุกข์ใจ มี
แสงสว่างให้ดูก็อย่าไปตื่นเต้น ก็ดูไปเรื่อย ๆ
มีอะไรให้ดูเราก็ดูไปตรงนี้ต้องจำนะ ดูไปเรื่อย ๆ
อย่างสบาย ๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น ไม่ต้อง
คิดว่า เอ๊ะ มันทำไมเป็นอย่างนั้น ทำไมเป็น
อย่างนี้ มันถูกหรือว่ามันผิด เราคิดไปเองหรือ
มันเกิดขึ้นจริง อะไรต่าง ๆ เหล่านี้ เป็นต้น ให้
นั่งแบบเด็ก ๆ ที่อินโนเซนต์ คือ ไม่มีความ
คิดอะไรมากมาย ทำเฉย ๆ นิ่ง ๆ เพราะ
ๆ
วัตถุประสงค์ของเราต้องการให้ใจหยุดนิ่งอยู่