ความหมายของชีวิตและความไม่ตาย คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 25
หน้าที่ 25 / 112

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับชีวิตและความไม่ตาย โดยยกตัวอย่างจากเรื่องนางกีสาโคตมีและแสดงให้เห็นว่าความเป็นอยู่เพียงวันเดียวของผู้ที่เห็นอมตบทนั้นประเสริฐกว่าชีวิตที่ไม่มีการตระหนักถึงอันตราย ความเข้าใจในความไม่ตายช่วยให้เรามีชีวิตที่มีสติและมีคุณค่า ไม่ควรหลงระเริงในสิ่งที่ไม่ถาวรอย่างเช่นบุตรและปศุสัตว์ ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการเข้าใจความจริงของชีวิต โดยรวมแล้ว บทความนี้กระตุ้นให้ผู้อ่านมีมุมมองที่แตกต่างเกี่ยวกับการดำรงชีวิตและการตระหนักถึงความไม่ตายเพื่อให้ชีวิตมีความหมายมากยิ่งขึ้น บทเรียนนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างมีคุณค่า

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของชีวิต
-ความไม่ตาย
-การมีสติ
-นางกีสาโคตมี
-การเข้าใจอันตราย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อิธ วสฺสํ วสิสฺสามิ อิติ พาโล วิจินเตติ อิธ เหมนฺตคิมุติสุ อนุตราย น พุชุมตีติ ଗ คนพาลย่อมคิดว่า เราจักอยู่ในที่นี้ตลอดฤดูฝน จักอยู่ในที่นี้ในฤดูหนาวและฤดูร้อน หารู้อันตรายไม่ เรื่องนางกีสาโคตมี โย จ วสฺสสต์ ชีเว อปสฺสํ อมต์ ปท์ เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย ปสฺสโต อมต์ ปทนฺติ ก็ ผู้ใดไม่เห็นบทอันไม่ตาย จึงเป็นอยู่สิ้น ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นอมตบท ยังประเสริฐ กว่าความเป็นอยู่ของผู้นั้น นํ ปุตฺตปสฺสมฺมตฺต์ สุตติ คานํ มโหโฆว พยาสตฺตมนส์ นรํ มาจุ อาทาย คจฺฉตีติ มัจจุ พานระนั้น ผู้มัวเมาในบุตรและปศุสัตว์ ผู้มี ใจข้องในอารมณ์ต่างๆ ไป เหมือนห้วงน้ำใหญ่พัด เอาชาวบ้านผู้หลับไป ฉะนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More