ความหมายของบรรพชิตในพระพุทธศาสนา : หน้า 93/112

เรื่องบรรพชิตรูปใดรูปหนึ่ง พาหิตปาโป หิ พฺราหฺมโณ สมจริยาย สมโณติ วุจฺจติ ปพฺพาชยมตฺตโน มล ตสุมา ปพฺพชิโตติ วุจฺจตีติ ១៦៧ บุคคลมีบาปอันลอยแล้วแล เราเรียกว่า พราหมณ์ บุคคลที่เราเรียกว่า สมณะ เพราะ ความประพฤติเรียบร้อย บุคคลขับไล่มลทินของ ตนอยู่ เพราะเหตุนั้น เราเรียกว่า บรรพชิต เรื่องพระสารีบุตรเถระ น พราหมณสฺส ปาเรยย นาสุส บุญเจต พฺราหฺมโณ ธิ พราหมณสุส หนฺตานํ ตโต ธิ ยสฺส มุญจติ น พฺราหฺมณสุเสตทกิญฺจิ เสยฺโย ยทานิเสโธ มนโส ปิเยหิ ยโต ยโต ที่สมโน นิวตฺตติ ตโต ตโต สมฺมติเมว ทุกฺขนฺติ