0 ครั้ง
บทความนี้พูดถึงหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับพราหมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการไม่ประหารและไม่จองเวรต่อกัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความเกียดกันที่เกิดจากอารมณ์ที่เป็นที่รักนั้นสามารถนำไปสู่การสำรวมได้ พราหมณ์ที่ไม่ทำความชั่วทางกาย วาจา และใจ จะถือว่าเป็นผู้มีคุณธรรมและสมควรได้รับการยกย่องในด้านจริยธรรม โดยไม่มีความทุกข์ที่เกิดจากการเบียดเบียนย่อมสามารถเข้าถึงสันติสุขได้
-การไม่ประหารพราหมณ์
-ไม่จองเวร
-ความสำรวมทางกาย วาจา ใจ
-ธรรมะและจริยธรรม