ความเข้าใจในธรรมและการไม่ยึดติด คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 81
หน้าที่ 81 / 112

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงภิกษุที่ไม่ยึดถือในนามรูปว่าเป็นของตัวเอง และผลลัพธ์ที่ตามมาจากการไม่เศร้าโศกที่เกิดจากการถือครองนามรูป โดยระบุว่าภิกษุที่ไม่ยึดติดนี้เป็นที่สรรเสริญและถูกเรียกว่าเป็นมุนี นอกจากนี้ยังกล่าวถึงคุณสมบัติของธัมมจารีที่ปฏิบัติตามธรรมและการดูแลรักษาธรรมเพื่อให้มีความสุขและไม่ประสบในเรื่องที่ไม่ดี

หัวข้อประเด็น

-ความยึดถือในนามรูป
-ภิกษุที่ไม่เศร้าโศก
-คุณสมบัติของมุนี
-ธัมมจารีและความสุข

ข้อความต้นฉบับในหน้า

១៩៩ ภัตรอันใดจากส่วนที่เลิศก็ตาม จากส่วนปานกลาง ก็ตาม จากส่วนที่เหลือก็ตาม ภิกษุนั้น เป็นผู้ไม่ควรเพื่อชมก้อนภัตรนั้น และ ไม่เป็นผู้ติเตียนแล้วขบฉันก้อนภัตรนั้น ธีรชนทั้ง หลาย ย่อมสรรเสริญแม้ซึ่งภิกษุนั้นว่าเป็นมุนี สพฺพโส นามรูปสฺมิ ยสฺส นตฺถิ มมายินํ อสตา จ น โสจติ ส เว ภิกฺขติ วุจฺจตีติ. ความยึดถือในนามรูป ว่าเป็นของๆ เรา ไม่มีแก่ ผู้ใด โดยประการทั้งปวง อนึ่ง ผู้ใด ไม่เศร้าโศก เพราะนามรูปนั้นไม่มีอยู่ ผู้นั้นแล เราเรียกว่าภิกษุ เรื่องสัมพหุลภิกษุ ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารี ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ เอสานิสํโส ธมฺเม สุจิณโณ น ทุคคติ คจฺฉติ ธมฺมจารีติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More