พระอุบลวัณณาเถรีและพระเขมาภิกษุณี คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 101
หน้าที่ 101 / 112

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวของพระอุบลวัณณาเถรีและพระเขมาภิกษุณี โดยเนื้อหาเน้นที่การไม่ติดอยู่ในกามและความรู้ที่มีความสำคัญต่อการเข้าใจความทุกข์ในชีวิต เรายอมรับว่าผู้ที่รู้ถึงความสิ้นไปแห่งทุกข์และมีธรรมในจิตใจนั้น เป็นพราหมณ์ที่สมบูรณ์และมีปัญญา ในพระพุทธศาสนาความเข้าใจเกี่ยวกับการปล่อยวางและการไม่ยึดติดในสิ่งต่างๆ เป็นหัวใจสำคัญในการบรรลุธรรม

หัวข้อประเด็น

-พระอุบลวัณณาเถรี
-พระเขมาภิกษุณี
-การไม่ติดในกาม
-ความรู้และปัญญา
-การสิ้นไปแห่งทุกข์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๗๕ เรื่องพระอุบลวัณณาเถรี วาริ โปกขรป เตว อารคุเคริว สาสโป โย น ลิปฺปติ กาเมสุ ตมห์ พรูมิ พฺราหฺมณนฺติ ผู้ใด ไม่ติดอยู่ในกามทั้งหลาย เหมือนน้ำไม่ติดอยู่ บนใบบัว เหมือนเมล็ดพันธุ์ผักกาดไม่ตั้งอยู่ปลาย เหล็กแหลม ฉะนั้น เราเรียกผู้นั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง โย ทุกขสฺส ปชานาติ อิเธอ ขยมตฺตโน ปนฺนภาร์ วิสํยุตฺต์ ตมห์ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ ผู้ใดในศาสนานี้แล รู้ชัดความสิ้นไปแห่งทุกข์ของ ตน เราเรียกผู้นั้น ซึ่งมีภาระอันปลงแล้ว ผู้ พรากได้แล้วว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องพระเขมาภิกษุณี คมภีรปญฺญ์ เมธาวี มคฺคามคฺคสฺส โกวิท อุตตมตฺถ์ อนุปปัตติ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ 9
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More