1 ครั้ง
ในบทนี้กล่าวถึงคุณสมบัติของสัตบุรุษและอสัตบุรุษ เปรียบเทียบความชัดเจนของผู้ประเสริฐในที่ไกลกับภูเขาหิมพานต์ และการถือเอาการอยู่ตามลำพังของพระเถระเอกวิหารี ว่าการอยู่คนเดียวและการไม่เที่ยวไปหาความสุขจากสิ่งต่างๆ ทำให้พระภิกษุมีความสงบในใจ และมีความยินดีในการบำเพ็ญบารมีอย่างมีสติ โดยยกตัวอย่างเรื่องนางปริพพาชิกาและการปฏิบัติที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา
-คุณสมบัติของสัตบุรุษ
-การอยู่ตามลำพังในธรรม
-เรื่องราวของพระเถระเอกวิหารี
-ความสำคัญของการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา