การขจัดตัณหาเพื่อความเจริญ คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 59
หน้าที่ 59 / 112

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงการขจัดตัณหาซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการเจริญเติบโตทางจิตใจและอารมณ์ โดยเปรียบเปรยกับธรรมชาติที่ยากจะหลีกเลี่ยง แต่เมื่อสามารถขจัดตัณหาได้ ความโศกเศร้าทั้งหลายก็จะหลุดหายไปเหมือนหยาดน้ำที่ตกจากใบบัว ซึ่งเป็นการสร้างให้เกิดความเจริญและความสุขในชีวิต โดยให้กำลังใจแก่ผู้ฟังให้หมั่นขุดรากตัณหาออกไปและไม่ปล่อยให้มันเข้ามากวนใจเป็นประจำ.

หัวข้อประเด็น

-การขจัดตัณหา
-ความสำคัญของการเจริญทางจิตใจ
-การลดความทุกข์จากความโศก
-สัญลักษณ์ของธรรมชาติในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๓๓ คมบาง อันฝนตกรดแล้วเจริญอยู่ ฉะนั้น แต่ผู้ใด ย่อมย่ำยีตัณหานั่นซึ่งเป็นธรรมชาติลามก ยากที่ ใครในโลก จะล่วงไปได้ ความโศกทั้งหลาย ย่อม ตกไปจากผู้นั้น เหมือนหยาดน้ำตกไปจากใบบัว ฉะนั้น เพราะฉะนั้น เราบอกกะท่านทั้งหลายว่า ความ เจริญจงมีแก่ ท่านทั้งหลาย บรรดาที่ประชุมกันแล้ว ณ ที่นี้ ท่านทั้งหลายจงขุดรากตัณหาเสียเถิด ประหนึ่งผู้ต้องการแฝกขุดหญ้าคมบางเสีย ฉะนั้น มารอย่าระรานท่านทั้งหลายบ่อยๆ ดุจกระแสน้ำ ระรานไม้อ้อ ฉะนั้น เรื่องนางลูกสูกร ยถาปิ มูเล อนุปทุทเว ทฬเห ฉินฺโนปิ รุกฺโข ปุนเรว รูหติ เอวมฺปิ ตณฺหานุสเย อนูนเต นิพฺพตฺตตี ทุกฺขมิท ปุนปฺปุนํ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More