การเป็นพราหมณ์และคุณธรรม : หน้า 111/112

๑๘๕ เราเรียกบุคคลผู้องอาจ ประเสริฐ แกล้วกล้า แสวงหาคุณอันใหญ่ ผู้ชนะโดยวิเศษ ไม่หวั่นไหว ผู้ล้างแล้ว ผู้รู้นั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องเทวหิตพราหมณ์ กตุถ ทชชา เทยุยธมฺม กตฺถ ทินน์ มหาผล กถ หิ ยชมานสุส กถ์ อิชฺฌนฺติ ทกฺขิณาติ บุคคล ควรให้ไทยธรรมในบุคคลไหน ไทยธรรม วัตถุอันบุคคลให้ในบุคคลไหน จึงมีผลมาก ทักษิณา ของบุคคลผู้บูชาอยู่อย่างไรเล่า จะสำเร็จได้อย่างไร ปุพเพนิวาส โย เวท สคคาปายญจ ปสฺสติ อโถ ชาติขย์ ปตฺโต อภิญญา โวสิโต มุนิ สพฺพโวสิตโวสานํ ตมห์ พรูมิ พฺราหฺมณนฺติ บุคคลใด รู้ขันธ์ที่อาศัยอยู่ในก่อน ทั้งเห็นสวรรค์ และอบาย อนึ่ง บรรลุความสิ้นไปแห่งชาติ เสร็จ กิจแล้วเพราะรู้ยิ่ง เป็นมุนี เราเรียกบุคคลนั้น ซึ่งมี พรหมจรรย์อันอยู่เสร็จสรรพแล้วว่า เป็นพราหมณ์