อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 38/465

ก้าวแรกที่ได้เข้าในวัดพระธรรมกาย มี เองก็คงแก้ต่างลง แล้วก็โลกไปในที่สุด ยิ่งพิจารณา ความรู้สึกก็กล้า ๆ เพราะมาเห็นความสะอาด ความ เป็นระเบียบของวัดแล้ว ก็ฝากในว่า เราทำได้อย่าง ที่พี่ ๆ เขาทำหรือเปล่า ก็เท่านั้นเองที่นี่ก็ไม่ได้เรื่องเช่นนี้มาก่อน ที่เป็นให้เราเป็นคนรัก ระเบียบวินัย รักความสะอาด ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนเชื่อ เรียบง่าย เราต้องไม่ชอบความวุ่นวาย ความสกปรก และ คงอยากจะอยู่ในที่ที่สะอาดมีระเบียบวินัย ซึ่งดูแล้วสบาย ทภาพสบายใจนี้มันเป็นความคิดครั้งแรก โดยที่ยังไม่ได้ลง มือทำ ครั้งสามเมษาอุวัดพระธรรมกายแล้ว ก็มีความคิดอีกแบบหนึ่ง ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เมื่อได้ มาเห็นป้ายเขียนว่า “ธรรมกาย คือ เป้าหมายชีวิต” สามเณรไม่เคยเจอที่ไหนเลย ก่อนที่จะมาบวชเคยคิดว่า ช่วงเวลาที่เป็นเด็กจะเรียนหนังสือ พอเรียนจบก็ทำงาน เก็บเงิน มีครอบครัว แล้วก็นั่งลูกเต็มโต ส่วนตัว