อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 121/465

ทานแต่บริสงค์ ชื่อว่าทานไม่ประนิทต่อมก็ไม่มี ถ้าใจ ประนิท แล้วถวายแก่นเนื้อบุญที่เป็นพระอริยบุคคล เป็น บริสงค์จำนวนมาก ขึ้นชื่อว่าทานไม่ประนิท ไม่มี ล้วน ประนิทตั้งสั้น ใจทยอยกากาใส ถวายแผ่ปฏิคาถที่ ใจโล่งใส เพราะฉะนั้นว่าประนิท ไม่มี ดังนั้น อย่า ไปกังวลเลยว่า เราถวายทานไม่ประนิท เพราะความจริง เป็นอย่างนี้ จากนั้น พระบรมศาสดาจังรัล เวลามสูตร ว่า ด้วยการให้ทานที่มีผลมาก บุคคลผู้นั้นที่ประนิทหรือไม่ก็ ตาม หากให้โดย ไม่คารพฟืนานา ไม่ทำความนอบน้อมในากรให้ ไม่ได้ ให้ด้วยมือตนเอง ฝาคนอื่นให้ และให้ทานโดยไม่เชื่อ เรื่องกุศลใหม่กรรมและผลของการให้ทาน ทานนั้น ๆ จะ ส่งผลให้เขา เมื่อไปเกิดใดก็ ตาม ผู้นั้นย่อมไม่ยินดี อิบนขานักธรรมิ